Salmenes 25

1 Av David. Herre, til deg lyfter eg mi sjæl.

MAIN, I kin inon ion komui.

2 Min Gud, til deg hev eg sett mi lit; lat meg ikkje verta til skammar; lat ikkje mine fiendar gilda seg yver meg!

Ai Kot, I liki komui, jauaja ia, pwe I ender jarodi, o ai imwintiti kan ender peren kida.

3 Ja, ingen av deim som ventar på deg, skal verta til skammar; men dei skal verta til skammar, som utan årsak bryt si tru.

Pwe karoj me liki komui, jota pan jarodi, a me pan muei jan komui pan jarodi.

4 Herre, lat meg kjenna dine vegar, lær meg dine stigar!

Main, kom kotin kajale on ia al omui kan, o kotin padaki on ia omui tiak kan;

5 Leid meg fram i di sanning og lær meg! for du er Gud, min frelsar, på deg ventar eg all dagen.

Kalua ia ni omui melel o kalolekon ia! Pwe komui ta ai Kot, me kin jauja ia, ran karoj, I kin auiai komui.

6 Herre, kom i hug di miskunn og din nåde! for dei er frå æveleg tid.

Main, kom kotin tamanada omui kalanan o omui kapunlol, me tapidar mon kaua.

7 Kom ikkje i hug min ungdoms synder og mine misgjerningar; kom meg i hug etter di miskunn for din godhug skuld, Herre!

Re der kotin kupura dip en ai tikitik o ai jopeik; a kupure ia ni ar kupunlol o kalanan! Main Ieowa.

8 Herren er god og rettvis; difor lærer han syndarar vegen.

Ieowa me mau o lelapok, I me a kotin padaki on me dipan akan pon al o.

9 Han leider dei audmjuke i det som rett er, og lærer dei audmjuke sin veg.

A kin kalua pun me luet akan, o a kotin padaki on me luet akan al a.

10 Alle Herrens stigar er nåde og sanning mot deim som held hans pakt og hans vitnemål.

Al en Ieowa kan me dir en kalanan o melel on ir, me kin kolekol a inau o majan akan.

11 For ditt namn skuld, Herre, forlat meg mi skuld, for ho er stor!

Main, kom kotin maki on ai ai japun kan me lapalap, pweki mar omui.

12 Kven er den mann som ottast Herren? Honom lærer han den veg han skal velja.

Ij ol, me kin Ian Ieowa? A pan kotin padaki on I duen al o, me a en pilada.

13 Hans sjæl skal stødt bu i sæla, og hans avkjøme skal erva landet.

Nen e pan mi waja mau o kaudaudok a pan aneki jap o.

14 Herren hev samlag med deim som ottast honom, og si pakt vil han kunngjera deim.

Ieowa kompoke pan me kin lan i, a pan kotin padaki on I duen a inau.

15 Mine augo er stendigt vende til Herren, for han dreg mine føter ut or garnet.

Maj ai kin ariri Ieowa anjau karoj, pwe a pan kotin jau karoj, pwe a pan kotin lapwada na I kat jan nan injar.

16 Vend deg til meg og ver meg nådig! for eg er einsleg og arm.

Kom kotin majan don ia, pwe nai japoupou o luet.

17 Min hjarteverk hev dei gjort stor; før meg ut or mine trengslor!

Majak en monion I laluedalar; kotin kalua ia jan nan ai apwal akan!

18 Sjå min armodsdom og mi møda, og forlat meg alle mine synder!

Kom kotin mani ai luet o ai kankaneraner, o kotin maki on ia dip ai kan karoj!

19 Sjå mine fiendar, at dei er mange! og dei hatar meg med rettarlaust hat.

Kom kotin mani duen ai imwintiti kan, pwe re me toto, o re kin kailon kin ai ni ar aklapalap.

20 Vara mi sjæl og frels meg! Lat meg ikkje verta til skammar! for eg flyr til deg.

Kom kotin jinjila ai maur o dore ia la, kom kotin apwali ia, pwe I der namenokala, pwe I kin liki komui.

21 Lat uskyld og trurøkna verja meg, for eg ventar på deg.

Melel o pun en jinjila ia, pwe I auiaui komui.

22 Å Gud, løys Israel ut or alle sine trengslor!

Main Kot, kom kotin dorela Ijrael jan nan ar apwal akan karoj!