Salmenes 22

1 Til songmeisteren etter «Morgonraudens hind»; ein salme av David. Min Gud, min Gud, kvi hev du forlate meg? Dei ord eg skrik ut, er langt burte frå mi frelsa.

Ki te tino kaiwhakatangi. Airete Hahara. He himene na Rawiri. E toku Atua, e toku Atua, he aha koe i whakarere ai i ahau? he aha koe i matara atu ai ki te whakaora i ahau i nga kupu hoki o taku hamama?

2 Min Gud! eg ropar um dagen, og du svarar meg ikkje, og um natti, og eg fær ikkje tegja.

E toku Atua, e karanga nei ahau i te awatea, heoi kahore koe e rongo, i te po ano kahore ahau e wahangu.

3 Og du er då heilag, du som bur yver Israels lovsongar.

Otiia he tapu koe, kei nga whakamoemiti a Iharaira tou nohoanga.

4 På deg leit våre feder; dei leit på deg, og du frelste deim.

I whakawhirinaki o matou matua ki a koe, i whakawhirinaki, a whakaorangia ana e koe.

5 Til deg ropa dei og slapp undan; på deg leit dei og vart ikkje til skammar.

I karanga ratou ki a koe, a kua ora; i whakawhirinaki ki a koe, a kihai i whakama.

6 Men eg er ein makk og ikkje ein mann, ei spott for menneskje og vanvyrd av folk.

Ko ahau ia he toke, ehara i te tangata: e tawaia ana e te tangata, e whakahaweatia ana e te iwi.

7 Alle som ser meg, spottar meg, rengjer munnen og rister på hovudet og segjer:

Kataina iho ahau e te hunga katoa e kite ana i ahau, ko ana o ratou ngutu, ruru ana o ratou matenga, e ki mai ana,

8 «Legg det på Herren! han frelse honom, han berge honom, sidan han hev hugnad i honom!»

Tukua atu koe ki a Ihowa, mana ia e whakaora: mana ia e whakaora, e pai ana hoki ia ki a ia.

9 Ja, du er den som drog meg fram frå morslivet, som let meg kvila trygt ved morsbrjostet.

Nau ia ahau i whakawhanau mai i roto i te kopu, i mea hoki kia tumanako, i ahau i nga u o toku whaea.

10 På deg er eg kasta frå morslivet, frå morsfanget er du min Gud.

He mea whakarere atu ahau ki runga ki a koe no te kopu mai; ko koe toku Atua no te kopu mai ano o toku whaea.

11 Ver ikkje langt burte frå meg! for trengsla er nær, for det finst ingen hjelpar.

Kei mamao atu i ahau, e tata ana hoki te he, kahore hoki he kaiawhina.

12 Sterke uksar ringar meg inne, Basans stutar kringset meg.

He tini nga puru e karapoti nei i ahau: e whakapaea ana ahau e nga mea kaha o Pahana.

13 Dei spilar upp sitt gap imot meg, som ei flengjande og burande løva.

E hamama ana o ratou mangai ki ahau, ano he raiona e haehae ana, e hamama ana.

14 Eg er runnen ut som vatn, og alle mine bein skilst frå kvarandre; mitt hjarta hev vorte voks, smolte inst i mitt liv.

Kua ringihia ahau, ano he wai, kua takoki katoa oku iwi; me te ware pi toku ngakau, e rewa ana i waenganui i oku whekau.

15 Mi kraft er uppturka som eit krusbrot, mi tunga kleimer seg til min gom, og du legg meg ned i daudens dust.

Kua maroke toku kaha, ano he maramara rihi, piri tonu toku arero ki oku kauae; kua whakatakotoria ano ahau e koe ki te puehu o te mate.

16 For hundar hev sanka seg um meg, ein hop av illmenne kringsett meg; dei hev gjenombora mine hender og mine føter.

Kua karapotia nei hoki ahau e te kirehe, kua muia e te whakaminenga o nga tangata hara: kua pokaia e ratou oku ringa me oku waewae.

17 Eg kann telja alle mine bein; dei skodar til, dei ser på meg med lyst.

E taea e ahau te tatau oku iwi katoa: e titiro mai ana ratou, e matakitaki ana ki ahau.

18 Dei skifte mine klæde millom seg og kasta lut um min kjole.

E wehewehea ana oku kakahu mo ratou, e maka rota ana mo toku weruweru.

19 Men du, Herre, ver ikkje langt burte, du min styrke, skunda deg å hjelpa meg!

Kaua ra ia koe e matara atu, e Ihowa; e toku kaha, hohoro mai hei awhina moku.

20 Fria mi sjæl frå sverdet, mi einaste frå hundevald!

Whakaorangia toku wairua i te hoari, taku hoki e matenui nei i te kuri.

21 Frels meg frå løvegap, og frå villukse-horn - du bønhøyrer meg!

Whakaorangia ahau i te mangai o te raiona: ae, i nga haona o nga kau maka kua whakahokia mai e koe he kupu ki ahau.

22 Eg vil forkynna ditt namn for mine brør, midt i ålmugen vil eg lova deg.

Ka korerotia e ahau tou ingoa ki oku teina, ka whakamoemititia koe e ahau i waenganui i te whakaminenga.

23 De som ottast Herren, lova honom, all Jakobs ætt, æra honom, og hav age for honom, all Israels ætt!

E te hunga e wehi ana ki a Ihowa, whakamoemiti ki a ia; whakakororiatia ia, e te uri katoa o Hakopa, kia wehi hoki ki a ia, e te uri katoa o Iharaira.

24 For han hev ikkje vanvyrdt og ikkje stygst ved ein armings armodsdom, og ikkje løynt si åsyn for honom; men då han ropa til honom, høyrde han.

Kihai hoki ia i whakahawea, kihai i whakarihariha ki te aue o te ngakau mamae; kihai ano i huna i tona mata ki a ia, engari i tana karangatanga ki a ia i whakarongo ia.

25 Frå deg kjem min lovsong i ein stor ålmuge; eg vil avgjera mine lovnader for deira augo som ottast honom.

Ko koe taku e whakamoemiti ai i waenganui o te whakaminenga nui, ka whakamana e ahau aku kupu taurangi ki te aroaro o te hunga e wehi ana ki a ia.

26 Dei audmjuke skal eta og verta mette; dei som søkjer Herren, skal lova honom. Dykkar hjarta live til æveleg tid!

Ka kai te hunga mahaki, a ka makona: ka whakamoemiti ki a Ihowa te hunga e rapu ana ki a ia; kia ora tonu o koutou ngakau, ake, ake.

27 Alle endarne av jordi skal koma det i hug og venda um til Herren, og alle heidninge-ætter skal tilbeda for di åsyn.

E mahara nga pito katoa o te whenua, a ka tahuri ki a Ihowa: ka koropiko ano nga hapu katoa o nga iwi ki tou aroaro.

28 For riket høyrer Herren til, og han råder yver alle hedningarne.

No Ihowa hokite rangatiratanga, ko ia ano te kawana i waenganui o nga iwi.

29 Alle rikmenner på jordi skal eta og tilbeda; for hans åsyn skal dei bøygja kne, alle dei som stig ned i dusti, og den som ikkje kann halda si sjæl i live.

Ka kai, a ka koropiko nga tangata tetere katoa o te whenua: ka tuohu ki tona aroaro te hunga katoa e heke ana ki te puehu; tae no ki te tangata kahore e ora i a ia tona wairua.

30 Etterkomarar skal tena honom; det skal verta fortalt um Herren til den komande ætt.

Tera e mahi tetahi uri ki a ia; ka waiho ki te Ariki hei whakatupuranga.

31 Dei skal koma og forkynna hans rettferd for det folk som vert født, at han hev gjort det.

E haere mai ratou, e kauwhau i tona tika ki te iwi e whanau a mua, he meatanga tenei nana.