Salmenes 2

1 Kvi ståkar heidningarne, og kvi stilar folki på fåfengt verk?

Dlaczego poganie się buntują, a narody knują próżne zamysły?

2 Kongarne på jordi reiser seg, og herremennerne legg råd saman imot Herren og den han hev salva:

Królowie ziemscy powstają, a władcy naradzają się wspólnie przeciwko PANU i jego pomazańcowi, [mówiąc]:

3 «Lat oss slita sund deira band og kasta deira tog av oss!»

Zerwijmy ich więzy i zrzućmy z siebie ich pęta.

4 Han som tronar i himmelen, lær: Herren spottar deim.

Lecz ten, który mieszka w niebie, będzie się śmiał, Pan będzie z nich szydził.

5 So talar han til deim i sin vreide, og i sin harm skræmer han deim:

Wtedy przemówi do nich w swoim gniewie i swą zapalczywością ich zatrwoży:

6 «Og eg hev då sett inn min konge på Sion, mitt heilage fjell.»

Ja ustanowiłem mojego króla na Syjonie, mojej świętej górze.

7 Eg vil fortelja um ei rådgjerd: Herren sagde til meg: «Du er min son, eg hev født deg i dag.

Ogłoszę dekret: PAN powiedział do mnie: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem.

8 Krev av meg, so vil eg gjeva deg heidningarne til arv og endarne av jordi til eiga.

Poproś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo i krańce ziemi na własność.

9 Du skal knasa deim med jarnstav; som kruskjerald skal du smuldra deim.»

Potłuczesz je laską żelazną, jak naczynie gliniane je pokruszysz.

10 Og no, de kongar, far visleg fram! Lat dykk segja, de domarar på jordi!

Teraz więc, królowie, zrozumcie, przyjmijcie pouczenie, sędziowie ziemi!

11 Ten Herren med age, og fagna dykk med otte!

Służcie PANU z bojaźnią i radujcie się z drżeniem.

12 Kyss sonen, so han ikkje skal verta vreid, og de skal ganga til grunnar på vegen! For hans vreide kunde lett kveikjast. Sæle er alle dei som set si lit til honom!

Pocałujcie Syna, by się nie rozgniewał i abyście nie zginęli w drodze, gdyby jego gniew choć trochę się zapalił. Błogosławieni wszyscy, którzy mu ufają.