Salmenes 2

1 Kvi ståkar heidningarne, og kvi stilar folki på fåfengt verk?

Przeczże się poganie buntują, a narody przemyślają próżne rzeczy?

2 Kongarne på jordi reiser seg, og herremennerne legg råd saman imot Herren og den han hev salva:

Schodzą się królowie ziemscy, a książęta radzą społem przeciwko Panu, i przeciw pomazańcowi jego, mówiąc:

3 «Lat oss slita sund deira band og kasta deira tog av oss!»

Potargajmy związki ich, a odrzućmy od siebie powrozy ich.

4 Han som tronar i himmelen, lær: Herren spottar deim.

Ale ten, który mieszka w niebie, śmieje się; Pan szydzi z nich.

5 So talar han til deim i sin vreide, og i sin harm skræmer han deim:

Tedy będzie mówił do nich w popędliwości swojej, a w gniewie swoim przestraszy ich,

6 «Og eg hev då sett inn min konge på Sion, mitt heilage fjell.»

Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.

7 Eg vil fortelja um ei rådgjerd: Herren sagde til meg: «Du er min son, eg hev født deg i dag.

Opowiem ten dekret: Pan rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził.

8 Krev av meg, so vil eg gjeva deg heidningarne til arv og endarne av jordi til eiga.

Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.

9 Du skal knasa deim med jarnstav; som kruskjerald skal du smuldra deim.»

Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduńskie pokruszysz ich.

10 Og no, de kongar, far visleg fram! Lat dykk segja, de domarar på jordi!

Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi!

11 Ten Herren med age, og fagna dykk med otte!

Służcie Panu w bojaźni, a rozradujcie się ze drżeniem.

12 Kyss sonen, so han ikkje skal verta vreid, og de skal ganga til grunnar på vegen! For hans vreide kunde lett kveikjast. Sæle er alle dei som set si lit til honom!

Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.