Salmenes 2
1 Kvi ståkar heidningarne, og kvi stilar folki på fåfengt verk?
Namoonni maaliif akkanumaan malatu? Saboonnis maaliif waan akkanumaan mariʼatu?
2 Kongarne på jordi reiser seg, og herremennerne legg råd saman imot Herren og den han hev salva:
Mootonni lafaa kaʼanii, bulchitoonnis Waaqayyoo fi Masiihii isaatiin mormuuf walitti qabaman;
3 «Lat oss slita sund deira band og kasta deira tog av oss!»
isaanis, “Kottaa foncaa isaanii of irraa kukkunnaa; hidhaa isaaniis of irraa hiiknee gannaa” jedhu.
4 Han som tronar i himmelen, lær: Herren spottar deim.
Inni samii keessa, teessoo irra taaʼee jiru ni kolfa; Gooftaanis isaanitti qoosa.
5 So talar han til deim i sin vreide, og i sin harm skræmer han deim:
Innis aarii isaatiin isaan ifata; dheekkamsa isaatiinis isaan naasisa;
6 «Og eg hev då sett inn min konge på Sion, mitt heilage fjell.»
innis, “Ani tulluu koo qulqulluu irra, Xiyoon irra, mootii koo teessifadheera” jedha.
7 Eg vil fortelja um ei rådgjerd: Herren sagde til meg: «Du er min son, eg hev født deg i dag.
Ani seera Waaqayyoo nan labsa: innis akkana anaan jedhe; “Ati ilma koo ti; ani harʼa si dhalcheera.
8 Krev av meg, so vil eg gjeva deg heidningarne til arv og endarne av jordi til eiga.
Na kadhadhu; ani saboota dhaala kee, handaara lafaas qabeenya kee godhee siifan kenna.
9 Du skal knasa deim med jarnstav; som kruskjerald skal du smuldra deim.»
Ati ulee sibiilaatiin isaan cabsita; akka qodaa supheettis isaan hurreessita.”
10 Og no, de kongar, far visleg fram! Lat dykk segja, de domarar på jordi!
Kanaafuu yaa mootota, qalbeeffadhaa; bulchitoonni lafaas of eeggadhaa.
11 Ten Herren med age, og fagna dykk med otte!
Sodaadhaan Waaqayyoon tajaajilaa; hollachaas gammadaa.
12 Kyss sonen, so han ikkje skal verta vreid, og de skal ganga til grunnar på vegen! For hans vreide kunde lett kveikjast. Sæle er alle dei som set si lit til honom!
Akka inni hin aarreef, isinis akka karaa irratti hin badneef ilma isaa dhungadhaa; dheekkamsi isaa dafee bobaʼaatii. Warri isatti kooluu galan hundi eebbifamoo dha.
