Salmenes 19
1 Til songmeisteren; ein salme av David. Himlarne fortel Guds æra, og kvelven forkynner kva hans hender hev gjort.
in finem psalmus David caeli enarrant gloriam Dei et opera manuum eius adnuntiat firmamentum
2 Ein dag let sin tale strøyma ut til den andre, og ei natt forkynner den andre sin kunnskap.
dies diei eructat verbum et nox nocti indicat scientiam
3 Der er ikkje tale, der er ikkje ord; deira røyst vert ikkje høyrd.
non sunt loquellae neque sermones quorum non audiantur voces eorum
4 Ut yver all jordi gjeng deira mål, og til heimsens ende deira ord. Åt soli sette han eit tjeld på deim.
in omnem terram exivit sonus eorum et in fines orbis terrae verba eorum
5 Og ho er lik ein brudgdom som gjeng ut or sitt løynrom, gled seg som ei kjempa til å renna sitt skeid.
in sole posuit tabernaculum suum et ipse tamquam sponsus procedens de thalamo suo exultavit ut gigans ad currendam viam suam
6 Frå enden av himmelen er hennar utgang, og hennar umlaup til andre enden av honom, og ingen ting er duld for hennar hite.
a summo caeli egressio eius et occursus eius usque ad summum eius nec est qui se abscondat a calore eius
7 Herrens lov er fullkomi, ho kveikjer sjæli; Herrens vitnemål er trufast, det gjer den einfalde vis.
lex Domini inmaculata convertens animas testimonium Domini fidele sapientiam praestans parvulis
8 Herrens fyresegner er rette, dei gled hjarta; Herrens bodord er reint, det lyser upp augo.
iustitiae Domini rectae laetificantes corda praeceptum Domini lucidum inluminans oculos
9 Herrens age er rein, han stend æveleg ved lag; Herrens domar er sanning, dei er rettferdige alle saman.
timor Domini sanctus permanens in saeculum saeculi iudicia Domini vera iustificata in semet ipsa
10 Dei er kostelegare enn gull, ja, fint gull i mengd, og søtare enn honning, ja, honning som dryp frå voks-kakorne.
desiderabilia super aurum et lapidem pretiosum multum et dulciora super mel et favum
11 Din tenar vert ogso åmint ved deim; når ein held deim, er det stor løn.
etenim servus tuus custodit ea in custodiendis illis retributio multa
12 Kven merkar kor tidt han fer vilt? Forlat meg mine løynlege brester!
delicta quis intellegit ab occultis meis munda me
13 Haldt og din tenar frå skamløysor, lat deim ikkje få magt yver meg! So vert eg ulastande og utan skuld for stor misgjerning.
et ab alienis parce servo tuo si mei non fuerint dominati tunc inmaculatus ero et emundabor a delicto maximo
14 Lat talen i min munn og tanken i mitt hjarta vera til hugnad for di åsyn, Herre, du mitt berg og min atterløysar!
et erunt ut conplaceant eloquia oris mei et meditatio cordis mei in conspectu tuo semper Domine adiutor meus et redemptor meus
