Salmenes 19
1 Til songmeisteren; ein salme av David. Himlarne fortel Guds æra, og kvelven forkynner kva hans hender hev gjort.
Ipakaammo dagiti langlangit ti dayag ti Dios, ken impakaammo dagiti tangatang dagiti aramid ti imana!
2 Ein dag let sin tale strøyma ut til den andre, og ei natt forkynner den andre sin kunnskap.
Maibuybuyat iti inaldaw ti panagsao; maiparangarang iti rinabii ti pannakaammo.
3 Der er ikkje tale, der er ikkje ord; deira røyst vert ikkje høyrd.
Awan iti panagsao wenno sasao a naibalikas; saan a nangngeg ti timekda.
4 Ut yver all jordi gjeng deira mål, og til heimsens ende deira ord. Åt soli sette han eit tjeld på deim.
Nupay kasta, agsaknap dagiti saoda iti entero a daga, ken dumanun ti panagsaoda aginnga iti pungto ti lubong. Nangikabil isuna iti tolda a maipaay iti init.
5 Og ho er lik ein brudgdom som gjeng ut or sitt løynrom, gled seg som ei kjempa til å renna sitt skeid.
Ti init ket kasla iti nobio a rumuar manipud iti siledna ken kasla iti napigsa a tao nga agragrag-o no agtaray isuna iti pannakilumbana.
6 Frå enden av himmelen er hennar utgang, og hennar umlaup til andre enden av honom, og ingen ting er duld for hennar hite.
Lumgak ti init manipud iti pagbannawagan ket bumallasiw agingga iti sabali a bangir ti tangatang; awan iti makalibas iti pudotna.
7 Herrens lov er fullkomi, ho kveikjer sjæli; Herrens vitnemål er trufast, det gjer den einfalde vis.
Ti linteg ni Yahweh ket awan pagkuranganna, pabpabaroena ti kararua; ti pammaneknek ni Yahweh ket mapagtalkan, pagsiribenna ti nakapuy.
8 Herrens fyresegner er rette, dei gled hjarta; Herrens bodord er reint, det lyser upp augo.
Dagiti pannursuro ni Yahweh ket nalinteg, pagrag-oenna ti puso; ti bilin ni Yahweh ket nasin-aw, mangmangted iti lawag kadagiti mata.
9 Herrens age er rein, han stend æveleg ved lag; Herrens domar er sanning, dei er rettferdige alle saman.
Ti panagbuteng kenni Yahweh ket nasin-aw, agtalinaed nga agnanayon; dagiti nalinteg a bilin ni Yahweh ket pudno ken nalinteg amin a padapada!
10 Dei er kostelegare enn gull, ja, fint gull i mengd, og søtare enn honning, ja, honning som dryp frå voks-kakorne.
Nanginnginada ngem iti balitok, nanginngina pay ngem iti kasasayaatan a balitok; nasamsam-itda ngem iti diro ken iti agtedtedted a diro manipud iti allidna.
11 Din tenar vert ogso åmint ved deim; når ein held deim, er det stor løn.
Wen, babaen kadagitoy ket naballaagan daytoy adipenmo; iti panagtulnog kadagitoy adda dakkel a gun-guna.
12 Kven merkar kor tidt han fer vilt? Forlat meg mine løynlege brester!
Siasino iti makailasin kadagiti bukodna a biddut? Dalusannak manipud kadagiti nailemmeng a basbasol.
13 Haldt og din tenar frå skamløysor, lat deim ikkje få magt yver meg! So vert eg ulastande og utan skuld for stor misgjerning.
Iyadayum met daytoy adipenmo manipud iti nakuspag a basbasol; saanmo nga ipalubos nga iturayandak. Ket agbalinak a naan-anay, ken agbalinakto nga inosente manipud kadagiti adu a pagbasolan.
14 Lat talen i min munn og tanken i mitt hjarta vera til hugnad for di åsyn, Herre, du mitt berg og min atterløysar!
Sapay koma ta dagiti sasao ti ngiwatko ken dagiti panpanunot daytoy pusok ket makaay-ayoda iti imatangmo, Yahweh, a batok ken mannubbotko.
