Salmenes 19

1 Til songmeisteren; ein salme av David. Himlarne fortel Guds æra, og kvelven forkynner kva hans hender hev gjort.

Himnarnir sýna okkur dýrð Guðs. Þeir eru þögull vitnisburður um mikilleik verka hans.

2 Ein dag let sin tale strøyma ut til den andre, og ei natt forkynner den andre sin kunnskap.

Dagur og nótt vitna um vísdóm Drottins.

3 Der er ikkje tale, der er ikkje ord; deira røyst vert ikkje høyrd.

Hljóðlaust og án orða bera þau boðin um gervalla jörðina.

4 Ut yver all jordi gjeng deira mål, og til heimsens ende deira ord. Åt soli sette han eit tjeld på deim.

Sólin fer sína braut um loftin – einmitt þá sem Drottinn setti henni í upphafi.

5 Og ho er lik ein brudgdom som gjeng ut or sitt løynrom, gled seg som ei kjempa til å renna sitt skeid.

Hnarreist siglir hún yfir hvolfið, geislandi eins og brúður í brúðkaupi eða hlaupari sem hlakkar til að renna sitt skeið.

6 Frå enden av himmelen er hennar utgang, og hennar umlaup til andre enden av honom, og ingen ting er duld for hennar hite.

Sólin fer um himininn frá austri til vesturs, ekkert fær dulist við geislaflóð hennar og yl.

7 Herrens lov er fullkomi, ho kveikjer sjæli; Herrens vitnemål er trufast, det gjer den einfalde vis.

Lög Guðs eru fullkomin.

8 Herrens fyresegner er rette, dei gled hjarta; Herrens bodord er reint, det lyser upp augo.

Þau vernda og auka skilning, gleðja og lýsa.

9 Herrens age er rein, han stend æveleg ved lag; Herrens domar er sanning, dei er rettferdige alle saman.

Lög Guðs eru eilíf, réttlát og hrein.

10 Dei er kostelegare enn gull, ja, fint gull i mengd, og søtare enn honning, ja, honning som dryp frå voks-kakorne.

Þau eru dýrmætari en gull. Þau eru sætari en hunang.

11 Din tenar vert ogso åmint ved deim; når ein held deim, er det stor løn.

Því að þau vara okkur við hættum og efla velgengni þeirra sem hlýða þeim.

12 Kven merkar kor tidt han fer vilt? Forlat meg mine løynlege brester!

Hver verður var við syndina sem loðir við hjarta mitt? Hreinsa mig af leyndum syndum.

13 Haldt og din tenar frå skamløysor, lat deim ikkje få magt yver meg! So vert eg ulastande og utan skuld for stor misgjerning.

Forða mér frá vondum mönnum, og stöðva hönd mína að ég geri ekkert ljótt. Sýknaðu mig af syndum mínum svo að ég lifi hreinu lífi.

14 Lat talen i min munn og tanken i mitt hjarta vera til hugnad for di åsyn, Herre, du mitt berg og min atterløysar!

Ó, að orðin á vörum mér og hugsanir mínar geðjist þér, þú Guð, klettur minn og frelsari.