< Salmenes 18 >

1 Til songmeisteren; av Herrens tenar David, som førde fram for Herren ordi i denne songen den dag då Herren hadde frelst honom frå alle hans fiendar og frå Saul. Og han sagde: Herre, eg hev deg hjarteleg kjær, min styrke!
برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود، خدمتگزار خداوند. داوود این سرود را هنگامی سرایید که خداوند او را از چنگ تمام دشمنان و از چنگ شائول رهانید. داوود چنین سرود: ای خداوند، ای قوت من، تو را دوست دارم!
2 Herren er min berggrunn og mi festning og min frelsar; min Gud er mitt berg som eg flyr til, min skjold og mitt frelsehorn, mi borg.
خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد. خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند.
3 Eg kallar på Herren som er høglova, og vert frelst frå mine fiendar.
او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی!
4 Daudsens reip var spente um meg, og bekkjer av vondskap skræmde meg.
مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود.
5 Helheims reip var snørde um meg, daudsens snaror fanga meg. (Sheol h7585)
مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585)
6 I mi trengsla kalla eg på Herren, og eg ropa til min Gud; han høyrde frå sitt tempel mi røyst, og mitt rop kom for hans andlit, til hans øyro.
اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید.
7 Og jordi skok og riste seg, og grunnvollarne i fjelli skalv, og dei skok seg, for han var vreid.
آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود.
8 Røyk steig upp or hans nase, og eld frå hans munn åt um seg; gloande kol loga frå honom.
دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید.
9 Og han lægde himmelen og steig ned, og det var kolmyrker under hans føter.
او آسمان را شکافت و فرود آمد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت.
10 Og han for fram på kerub, og flaug og sveiv på vengjerne åt vinden.
سوار بر فرشته‌ای پرواز کرد و بر بالهای باد اوج گرفت.
11 Og han gjorde myrker til sitt åklæde rundt ikring seg, til sitt tjeld myrke vatn, tjukke skyer.
او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند.
12 Frå glansen for hans andlit for hans skyer fram, hagl og gloande kol.
درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد.
13 Og Herren tora i himmelen, den Høgste let si røyst ljoda: hagl og gloande kol.
آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت.
14 Og han sende ut sine piler og spreidde deim ikring, og eldingar i mengd og fortulla deim.
او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت.
15 Då kom djupålarne i vatnom til synes, og grunnvollarne i jordi vart berrsynte ved ditt trugsmål, Herre, ved andepusten frå din nase.
آنگاه به فرمان تو و با دم نفس تو، ای خداوند، آب دریا به عقب رفت و خشکی پدید آمد.
16 Han rette ut handi frå det høge, han greip meg; han drog meg upp or store vatn.
خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید.
17 Han frelste meg frå min megtige fiende og frå mine hatarar, for dei var meg for sterke.
مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید.
18 Dei for imot meg på min motgangs dag; men Herren vart min studnad.
وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد.
19 Han førde meg ut i vidt rom; han frelste meg, for han hadde hugnad i meg.
او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت.
20 Herren gjorde med meg etter mi rettferd, han lønte meg etter reinleiken i mine hender.
خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است،
21 For eg tok vare på Herrens vegar og fall ikkje i vondskap frå min Gud.
زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام.
22 For alle hans lover hadde eg for auga, hans bodord støytte eg ikkje frå meg.
همهٔ احکامش را به‌جا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام.
23 Og eg var ulastande for honom og tok meg i vare for mi synd.
در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام.
24 Og Herren lønte meg etter mi rettferd, etter reinleiken i mine hender for hans augo.
خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و عادل بوده‌ام.
25 Mot den godlyndte syner du deg godlyndt, mot ulastande mann syner du deg ulastande,
خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی.
26 mot den reine syner du deg rein, mot den rangsnudde gjer du deg rang.
اشخاص پاک را برکت می‌دهی و افراد فاسد را مجازات می‌کنی.
27 For du frelser arme folk og tvingar høge augo ned.
تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی.
28 For du let mi lampa lysa klårt, Herren, min Gud, gjer mitt myrker bjart.
ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی.
29 For ved deg renner eg mot herflokkar, og ved min Gud spring eg yver murar.
با کمک تو به صفوف دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید.
30 Gud, ulastande er hans veg; Herrens ord er skirt, han er ein skjold for alle deim som flyr til honom.
راه خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند.
31 For kven er Gud forutan Herren, og kven er eit berg utan vår Gud?
کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخرهٔ نجات غیر از خدای ما؟
32 Den Gud som gyrder meg med kraft og gjer min veg ulastande,
خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند.
33 som gjev meg føter liksom hindarne og set meg upp på mine høgder,
پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم.
34 som lærer upp mine hender til strid, so mine armar spenner koparbogen.
او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند و بازوی مرا قوت می‌بخشد تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم.
35 Og du gav meg di frelsa til skjold, di høgre hand studde meg, og di småminking gjorde meg stor.
خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای و با دست راستت حمایتم نموده‌ای و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام.
36 Du gjorde vidt rom åt mine stig under meg, og mine oklo vagga ikkje.
زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم.
37 Eg forfylgde mine fiendar og nådde deim og vende ikkje um fyrr eg hev gjort av med deim.
دشمنانم را تعقیب کرده، به آنها می‌رسم، و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم.
38 Eg slo deim i knas, so dei vann ikkje reisa seg; dei fell under føter.
آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند.
39 Og du gyrde meg med kraft til striden; du bøygde under meg deim som stod upp imot meg.
تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای.
40 Du let mine fiendar snu ryggen til meg, og mine hatarar, deim rudde eg ut.
تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم.
41 Dei ropa - men der var ingen frelsar - til Herren, men han svarar deim ikkje.
فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد.
42 Og eg smuldrar deim som dust for vinden; som søyla på gator slo eg deim ut.
من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گِل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم.
43 Du frelste meg frå folke-ufred; du sette meg til hovud for heidningar; folk som eg ikkje kjende, tente meg.
تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند.
44 Ved gjetordet um meg lydde dei meg; framande folk smeikte for meg.
بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند.
45 Framande folk visna av og gjekk skjelvande ut or sine borger.
آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند.
46 Herren liver, og lova er han, mitt berg, og upphøgd er den Gud som meg frelser,
خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است!
47 den Gud som gjev meg hemn og legg folkeslag under meg,
خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند،
48 som frelser meg frå mine fiendar; ja - du lyfter meg høgt yver deim som stend imot meg, frå valdsmannen bergar du meg.
و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی.
49 Difor vil eg prisa deg millom heidningarne, Herre, og lovsyngja ditt namn.
ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید.
50 Han gjer frelsa stor for sin konge, og gjer miskunn mot den som er salva av honom, mot David og hans ætt til æveleg tid.
خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه محبت می‌کند.

< Salmenes 18 >