Salmenes 18
1 Til songmeisteren; av Herrens tenar David, som førde fram for Herren ordi i denne songen den dag då Herren hadde frelst honom frå alle hans fiendar og frå Saul. Og han sagde: Herre, eg hev deg hjarteleg kjær, min styrke!
Ho an’ ny mpiventy hira. Nataon’ i Davida, mpanompon’ i Jehovah, izay nilaza tamin’ i Jehovah ny tenin’ ity fihirana ity tamin’ ny andro namonjen’ i Jehovah azy tamin’ ny tanan’ ny fahavalony rehetra, indrindra fa tamin’ ny tanan’ i Saoly; dia hoy izy: ―
2 Herren er min berggrunn og mi festning og min frelsar; min Gud er mitt berg som eg flyr til, min skjold og mitt frelsehorn, mi borg.
Jehovah no harambatoko sy batery fiarovana ho ahy ary Mpamonjy ahy; Andriamanitro, vatolampy ialofako, sy ampingako ary tandroka famonjena ahy sy fiarovana avo ho ahy.
3 Eg kallar på Herren som er høglova, og vert frelst frå mine fiendar.
Miantso an’ i Jehovah izay mendrika hoderaina aho, ka dia vonjena ho afaka amin’ ny fahavaloko.
4 Daudsens reip var spente um meg, og bekkjer av vondskap skræmde meg.
Nihodidina tamiko ny famatoram-pahafatesana, ary ny riaky ny faharatsiana nampahatahotra ahy.
Ny famatoran’ ny fiainan-tsi-hita nihodidina tamiko; nisakana ahy ny fandriky ny fahafatesana. (Sheol h7585)
6 I mi trengsla kalla eg på Herren, og eg ropa til min Gud; han høyrde frå sitt tempel mi røyst, og mitt rop kom for hans andlit, til hans øyro.
Fony azom-pahoriana aho, dia niantso an’ i Jehovah, eny, Andriamanitro no nitarainako; nihaino ny feoko tao an-tempoliny Izy, ary ny fitarainako teo anatrehany dia efa tonga teo an-tsofiny.
7 Og jordi skok og riste seg, og grunnvollarne i fjelli skalv, og dei skok seg, for han var vreid.
Dia nihozongozona sy nihorohoro ny tany, ary ny fanambanin’ ny tendrombohitra nihorohoro; eny, nihozongozona ireo, satria tezitra Jehovah.
8 Røyk steig upp or hans nase, og eld frå hans munn åt um seg; gloande kol loga frå honom.
Nisy setroka nisavoana teo am-bavorony, ary afo avy teo am-bavany no nandevona ka nisy vainafo nidedadeda teo aminy.
9 Og han lægde himmelen og steig ned, og det var kolmyrker under hans føter.
Dia naondriny ny lanitra, ka nidina Izy; ary aizim-pito no teo ambanin’ ny tongony.
10 Og han for fram på kerub, og flaug og sveiv på vengjerne åt vinden.
Dia nitaingina kerobima Izy ka nanidina; eny, nanidina faingana tamin’ ny ela-drivotra Izy.
11 Og han gjorde myrker til sitt åklæde rundt ikring seg, til sitt tjeld myrke vatn, tjukke skyer.
Efa nanao ny maizina ho fiereny sy tranony manodidina Azy Izy, dia rahona ngalingaly rahona matevina.
12 Frå glansen for hans andlit for hans skyer fram, hagl og gloande kol.
Ary teo amin’ ny famirapiratana teo anatrehany dia nandalo ny rahony matevina havandra sy vainafo.
13 Og Herren tora i himmelen, den Høgste let si røyst ljoda: hagl og gloande kol.
Dia nampikotroka tany an-danitra Jehovah, ny Avo Indrindra niloa-peo. Havandra sy vainafo.
14 Og han sende ut sine piler og spreidde deim ikring, og eldingar i mengd og fortulla deim.
Dia nandefa ny zana-tsipìkany Izy ka nampiely ny fahavaloko. Ary nampandeha helatra be ka nampifanaritaka azy.
15 Då kom djupålarne i vatnom til synes, og grunnvollarne i jordi vart berrsynte ved ditt trugsmål, Herre, ved andepusten frå din nase.
Dia hita ny mason-drano, ary niseho ny fanambanin’ ny tany noho ny teny mafy nataonao, Jehovah ô, noho ny fifofofofon’ ny fofonain’ ny vavoronao.
16 Han rette ut handi frå det høge, han greip meg; han drog meg upp or store vatn.
Naninjitra ny tanany avy tany ambony Izy ka nandray ahy; nanintona ahy niala tamin’ ny rano be Izy;
17 Han frelste meg frå min megtige fiende og frå mine hatarar, for dei var meg for sterke.
Namonjy ahy tamin’ ny fahavaloko mahery Izy sy tamin’ izay nankahala ahy, satria tsy leoko ireny
18 Dei for imot meg på min motgangs dag; men Herren vart min studnad.
Nisakana ahy tamin’ ny andro nahitako loza ireny, nefa Jehovah no niseho ho Mpanohana ahy.
19 Han førde meg ut i vidt rom; han frelste meg, for han hadde hugnad i meg.
Dia nitondra ahy ho any amin’ ny malalaka Izy; namonjy ahy Izy, satria tiany aho.
20 Herren gjorde med meg etter mi rettferd, han lønte meg etter reinleiken i mine hender.
Nanisy soa ahy araka ny fahamarinako Jehovah; araka ny fahadiovan’ ny tanako no namaliany ahy.
21 For eg tok vare på Herrens vegar og fall ikkje i vondskap frå min Gud.
Fa nitandrina ny lalan’ i Jehovah aho, ka tsy mba nanao ratsy hialana tamin’ Andriamanitro;
22 For alle hans lover hadde eg for auga, hans bodord støytte eg ikkje frå meg.
Ny fitsipiny rehetra dia teo anatrehako, ary ny lalàny tsy mba nampialaiko tamiko;
23 Og eg var ulastande for honom og tok meg i vare for mi synd.
Tsy nanan-tsiny taminy aho sady niaro tena tsy ho azon’ ny fahotako;
24 Og Herren lønte meg etter mi rettferd, etter reinleiken i mine hender for hans augo.
Koa namaly ahy araka ny fahamarinako Jehovah, dia araka ny fahadiovan’ ny tanako teo imasony.
25 Mot den godlyndte syner du deg godlyndt, mot ulastande mann syner du deg ulastande,
Ny olona tsara no isehoanao fa tsara; ny tena olo-marina no isehoanao fa marina;
26 mot den reine syner du deg rein, mot den rangsnudde gjer du deg rang.
Ny madio no isehoanao fa madio; ary ny mpiolakolaka kosa no isehoanao fa lalin-tsaina.
27 For du frelser arme folk og tvingar høge augo ned.
Fa Hianao mamonjy ny olona ory; ary ny maso miandranandrana kosa aetrinao.
28 For du let mi lampa lysa klårt, Herren, min Gud, gjer mitt myrker bjart.
Fa Hianao mampirehitra ny jiroko; Jehovah Andriamanitro no mampahazava ny fahamaizinako.
29 For ved deg renner eg mot herflokkar, og ved min Gud spring eg yver murar.
Fa Hianao no ahazoako mitsarapaka hamely ny miaramila iray toko; ary Andriamanitro no ahazoako mitsambikina mihoatra ny manda.
30 Gud, ulastande er hans veg; Herrens ord er skirt, han er ein skjold for alle deim som flyr til honom.
Raha ny amin’ Andriamanitra, dia marina ny lalany; ny tenin’ i Jehovah dia voazaha toetra amin’ ny memy; Jehovah no ampingan’ izay rehetra mialoka aminy.
31 For kven er Gud forutan Herren, og kven er eit berg utan vår Gud?
Fa iza no Andriamanitra afa-tsy Jehovah? ary iza no vatolampy afa-tsy Andriamanitsika?
32 Den Gud som gyrder meg med kraft og gjer min veg ulastande,
Izany Andriamanitra izany no mampisikina hery ahy sy manamarina ny alehako.
33 som gjev meg føter liksom hindarne og set meg upp på mine høgder,
Manao ny tongotro ho tahaka ny an’ ny dieravavy Izy ka mampitoetra ahy eo amin’ ny fitoerako avo.
34 som lærer upp mine hender til strid, so mine armar spenner koparbogen.
Mampianatra ny tanako hiady Izy, ka mahahenjana tsipìka varahina ny sandriko.
35 Og du gav meg di frelsa til skjold, di høgre hand studde meg, og di småminking gjorde meg stor.
Omenao ahy ny ampingan’ ny famonjenao; ny tananao ankavanana no manohana ahy, ary ny fahamoram-panahinao no mahalehibe ahy.
36 Du gjorde vidt rom åt mine stig under meg, og mine oklo vagga ikkje.
Halalahinao ny lalana hodiaviko, ka tsy mangovitra ny hato-tongotro.
37 Eg forfylgde mine fiendar og nådde deim og vende ikkje um fyrr eg hev gjort av med deim.
Manenjika ny fahavaloko aho ka mahatratra azy; ary tsy mba miverina aho mandra-pahalàny ritrany.
38 Eg slo deim i knas, so dei vann ikkje reisa seg; dei fell under føter.
Mamely mafy azy aho, ka tsy mahaleo izy; lavo eo ambanin’ ny tongotro izy.
39 Og du gyrde meg med kraft til striden; du bøygde under meg deim som stod upp imot meg.
Hianao mampisikina ahy hery hiady; aripakao ho ambaniko izay mitsangana hamely ahy.
40 Du let mine fiendar snu ryggen til meg, og mine hatarar, deim rudde eg ut.
Ary ataonao miamboho ahy ny fahavaloko; ka aringako izay mankahala ahy.
41 Dei ropa - men der var ingen frelsar - til Herren, men han svarar deim ikkje.
Mitaraina izy, fa tsy misy mpamonjy, dia amin’ i Jehovah, fa tsy mamaly azy Izy.
42 Og eg smuldrar deim som dust for vinden; som søyla på gator slo eg deim ut.
Torotoroiko madinika tahaka ny vovoka entin’ ny rivotra izy; Tahaka ny fanary fotaka eny an-dalambe no fanariko azy.
43 Du frelste meg frå folke-ufred; du sette meg til hovud for heidningar; folk som eg ikkje kjende, tente meg.
Mamonjy ahy amin’ ny fifanoheran’ ny olona Hianao. Sy manandratra ahy ho lohan’ ny firenen-tsamy hafa; ny firenena tsy fantatro aza dia manompo ahy.
44 Ved gjetordet um meg lydde dei meg; framande folk smeikte for meg.
Raha vao mahare ny lazako fotsiny ihany aza izy, dia manoa ahy; Ny hafa firenena mikoy ahy.
45 Framande folk visna av og gjekk skjelvande ut or sine borger.
Ny hafa firenena dia mihaketraka, ka miala amin-kovitra avy ao amin’ ny fiarovany mafy.
46 Herren liver, og lova er han, mitt berg, og upphøgd er den Gud som meg frelser,
Velona Jehovah; isaorana anie ny Vatolampiko; asandratra anie Andriamanitry ny famonjena ahy,
47 den Gud som gjev meg hemn og legg folkeslag under meg,
Dia Andriamanitra, Izay manao famaliana ho ahy ka mampanaiky ny firenena ahy.
48 som frelser meg frå mine fiendar; ja - du lyfter meg høgt yver deim som stend imot meg, frå valdsmannen bergar du meg.
Mamonjy ahy amin’ ny fahavaloko Izy; eny, manandratra ahy ho ambonin’ izay mitsangana hanohitra ahy Hianao, ary mamonjy ahy amin’ ny olon-dozabe.
49 Difor vil eg prisa deg millom heidningarne, Herre, og lovsyngja ditt namn.
Koa izany no hiderako Anao eny amin’ ny firenen-tsamy hafa, Jehovah ô, sy hankalazako ny anaranao.
50 Han gjer frelsa stor for sin konge, og gjer miskunn mot den som er salva av honom, mot David og hans ætt til æveleg tid.
Manao famonjen-dehibe ho an’ ny mpanjaka voatendriny Izy, ary mamindra fo amin’ ny voahosony, dia amin’ i Davida sy ny taranany mandrakizay.
