Salmenes 18
1 Til songmeisteren; av Herrens tenar David, som førde fram for Herren ordi i denne songen den dag då Herren hadde frelst honom frå alle hans fiendar og frå Saul. Og han sagde: Herre, eg hev deg hjarteleg kjær, min styrke!
[Kas ma David, mwet kulansap lun Leum God, el tu onkakin nu sin Leum ke len se ma Leum God El molella lukel Saul a kutu pa mwet lokoalok lal.] Nga arulana lungse kom, LEUM GOD! Kom ku luk.
2 Herren er min berggrunn og mi festning og min frelsar; min Gud er mitt berg som eg flyr til, min skjold og mitt frelsehorn, mi borg.
LEUM GOD El eot ku luk, El nien wikla luk. God luk El mwe loeyuk luk, Ke nga muta yorol nga moul. El lisringyu oana sie mwe loeyuk; El loangeyu tuh nga in moul.
3 Eg kallar på Herren som er høglova, og vert frelst frå mine fiendar.
Nga pang nu sin LEUM GOD, Ac El moliyula liki mwet lokoalok luk. Kaksakin LEUM GOD!
4 Daudsens reip var spente um meg, og bekkjer av vondskap skræmde meg.
Mwe fosrnga lun misa apinyula, Ac noa lun kunausten toki nu fuk.
Mwe fosrnga lun misa rauniyula, Ac mwe kwasrip lun kulyuk sruokyuwi. (Sheol h7585)
6 I mi trengsla kalla eg på Herren, og eg ropa til min Gud; han høyrde frå sitt tempel mi røyst, og mitt rop kom for hans andlit, til hans øyro.
In ongoiya luk, nga pang nu sin LEUM GOD; Nga pang nu sin God luk Elan kasreyu. In Tempul lal El lohng pusrek, Ac El porongo pusren tung in kwafe luk.
7 Og jordi skok og riste seg, og grunnvollarne i fjelli skalv, og dei skok seg, for han var vreid.
Na faclu rarrar ac usrusryak; Pwelung lun eol uh mukuikui ac kusrusrsrusr, Mweyen God El kasrkusrak.
8 Røyk steig upp or hans nase, og eld frå hans munn åt um seg; gloande kol loga frå honom.
Kulasr fofosryak liki infwacl. Sie e in kunausten ac mulut fol sikyak liki oalul.
9 Og han lægde himmelen og steig ned, og det var kolmyrker under hans føter.
El ikaselik yen engyeng uh ac oatui Wi sie pukunyeng lohsr ye nial.
10 Og han for fram på kerub, og flaug og sveiv på vengjerne åt vinden.
El sohksok mui fin sie cherub, Ac eng uh okulla arulana mui, oana sohk lun sie won.
11 Og han gjorde myrker til sitt åklæde rundt ikring seg, til sitt tjeld myrke vatn, tjukke skyer.
El nokmulla ke lohsr; Pukunyeng matoltol, su sesesla ke kof, raunella.
12 Frå glansen for hans andlit for hans skyer fram, hagl og gloande kol.
Af yohk kosra ac e firir Tuku liki sarom uh ye mutal Ac kunauselik pukunyeng lohsr matoltol uh.
13 Og Herren tora i himmelen, den Høgste let si røyst ljoda: hagl og gloande kol.
Na pusren LEUM GOD ngirla oana pusren pulahl inkusrao me, Ac pusren El su Fulatlana lohngyuk.
14 Og han sende ut sine piler og spreidde deim ikring, og eldingar i mengd og fortulla deim.
El pusrukla pisr natul, ac akfahsryelik mwet lokoalok lal; Ke sarmelik lun sarom, El oru elos kaingelik.
15 Då kom djupålarne i vatnom til synes, og grunnvollarne i jordi vart berrsynte ved ditt trugsmål, Herre, ved andepusten frå din nase.
Kapin meoa uh wanginla ma oan fac, Ac pwelung in faclu ikakelik, Ke kom mulat nu sin mwet lokoalok lom, O LEUM GOD, Ac ngirla nu selos ke kom kasrkusrak.
16 Han rette ut handi frå det høge, han greip meg; han drog meg upp or store vatn.
LEUM GOD El saplakme lucngi ac sruokyuwi; El amakinyuyak liki inkof loal.
17 Han frelste meg frå min megtige fiende og frå mine hatarar, for dei var meg for sterke.
El moliyula liki mwet lokoalok kulana luk Ac lukelos nukewa su srungayu — Elos arulana kula nu sik.
18 Dei for imot meg på min motgangs dag; men Herren vart min studnad.
Ke nga muta in ongoiya, elos lainyu, Tusruktu LEUM GOD El loangeyula.
19 Han førde meg ut i vidt rom; han frelste meg, for han hadde hugnad i meg.
El eisyula liki mwe fosrnga; El moliyula mweyen El insewowo sik.
20 Herren gjorde med meg etter mi rettferd, han lønte meg etter reinleiken i mine hender.
LEUM GOD El ase lacnen orekma suwohs luk; El akinsewowoyeyu mweyen wangin mwetik.
21 For eg tok vare på Herrens vegar og fall ikkje i vondskap frå min Gud.
Nga akos na ma sap lun LEUM GOD; Nga tiana forla liki God luk.
22 For alle hans lover hadde eg for auga, hans bodord støytte eg ikkje frå meg.
Nga karinganang ma sap lal nukewa; Nga tia seakos ma El sapkin.
23 Og eg var ulastande for honom og tok meg i vare for mi synd.
El etu lah wangin ma sutuu luk, Ac lah nga sifacna taranyu tuh nga in tia oru ma koluk.
24 Og Herren lønte meg etter mi rettferd, etter reinleiken i mine hender for hans augo.
Ke ma inge El ase lacnen orekma suwohs luk; Mweyen El etu lah wangin mwetik.
25 Mot den godlyndte syner du deg godlyndt, mot ulastande mann syner du deg ulastande,
O LEUM GOD, kom oaru nu selos su oaru nu sum; Kom arulana wo nu selos su moul suwohs.
26 mot den reine syner du deg rein, mot den rangsnudde gjer du deg rang.
Kom nasnas nu selos su nasnas, A kom kwaselos su koluk.
27 For du frelser arme folk og tvingar høge augo ned.
Kom molelos su inse pusisel, Ac kom akpusiselyalos su inse fulat.
28 For du let mi lampa lysa klårt, Herren, min Gud, gjer mitt myrker bjart.
O LEUM GOD, kom ase kalem nu sik; Kom sisla lohsr likiyu.
29 For ved deg renner eg mot herflokkar, og ved min Gud spring eg yver murar.
Kom ase ku luk in lain mwet lokoalok luk, Ac akkeyeyu in fanyak ac sasla pot ku lalos.
30 Gud, ulastande er hans veg; Herrens ord er skirt, han er ein skjold for alle deim som flyr til honom.
God se inge — ma nukewa El oru arulana suwohs! Kas lal uh arulana fal in lulalfongiyuk! El oana sie mwe loeyuk Nu selos nukewa su suk molela sel.
31 For kven er Gud forutan Herren, og kven er eit berg utan vår Gud?
LEUM GOD El mukena God; El mukena mwe molela nu sesr.
32 Den Gud som gyrder meg med kraft og gjer min veg ulastande,
El pa God su oru tuh nga in ku, El oru inkanek luk in misla ac wo.
33 som gjev meg føter liksom hindarne og set meg upp på mine høgder,
El oru falkuk in okak oana falken kosro deer; El karinginyu ke nga fahsr fineol.
34 som lærer upp mine hender til strid, so mine armar spenner koparbogen.
El akpahyeyu nu ke mweun, Tuh nga in ku in orekmakin mwe pisr kulana.
35 Og du gav meg di frelsa til skjold, di høgre hand studde meg, og di småminking gjorde meg stor.
O LEUM GOD, kom karinginyu ac moliyu, Ac ku lom sruokyuwi in misla. Kasru lom akmwetyeyu.
36 Du gjorde vidt rom åt mine stig under meg, og mine oklo vagga ikkje.
Kom karinginyu tuh in tia sruhu nga, Ac nga soenna ikori.
37 Eg forfylgde mine fiendar og nådde deim og vende ikkje um fyrr eg hev gjort av med deim.
Nga ukwe mwet lokoalok luk ac sruokolosi; Nga tia tui nwe ke na nga kunauselosla.
38 Eg slo deim i knas, so dei vann ikkje reisa seg; dei fell under føter.
Nga srunglulosi ac elos tia ku in tuyak; Elos kutangyukla ac oan alapla ye mutuk.
39 Og du gyrde meg med kraft til striden; du bøygde under meg deim som stod upp imot meg.
Kom ase ku luk in mweun, Ac se kutangla nu sik fin mwet lokoalok luk.
40 Du let mine fiendar snu ryggen til meg, og mine hatarar, deim rudde eg ut.
Kom oru tuh mwet lokoalok luk in kaing likiyu; Nga kunauselosla su srungayu.
41 Dei ropa - men der var ingen frelsar - til Herren, men han svarar deim ikkje.
Elos tung ac siyuk kasru, a wangin mwet molelosla; Elos pang nu sin LEUM GOD, a El tiana topuk.
42 Og eg smuldrar deim som dust for vinden; som søyla på gator slo eg deim ut.
Nga itungulosi, ac elos ekla oana kutkut Su eng uh okla. Nga fotongolosi oana fohk furarrar inkanek uh.
43 Du frelste meg frå folke-ufred; du sette meg til hovud for heidningar; folk som eg ikkje kjende, tente meg.
Kom moliyula liki mwet su lainyu Ac kom oru tuh nga in kol mutanfahl uh; Mwet su nga tia etu meet, inge elos orekma nu sik.
44 Ved gjetordet um meg lydde dei meg; framande folk smeikte for meg.
Mwetsac elos epasr ye mutuk; Ke elos lohng pusrek elos akos.
45 Framande folk visna av og gjekk skjelvande ut or sine borger.
Pulaik lalos wanginla Ac elos rarrar ke elos tuku liki pot ku lalos.
46 Herren liver, og lova er han, mitt berg, og upphøgd er den Gud som meg frelser,
LEUM GOD El moul! Kaksakin El su nien molela luk! Sulkakinelik pwengpeng lun God su moliyula.
47 den Gud som gjev meg hemn og legg folkeslag under meg,
El ase kutangla fin mwet lokoalok luk; El akpusiselye mutunfacl su oan ye ku luk,
48 som frelser meg frå mine fiendar; ja - du lyfter meg høgt yver deim som stend imot meg, frå valdsmannen bergar du meg.
Ac moliyula liki mwet lokoalok luk. O LEUM GOD, kom ase kutangla nu sik fin mwet lokoalok luk, Ac moliyula liki mwet sulallal.
49 Difor vil eg prisa deg millom heidningarne, Herre, og lovsyngja ditt namn.
Ke ma inge nga kaksakin kom inmasrlon mutunfacl uh; Nga onkakin on in kaksak nu sum.
50 Han gjer frelsa stor for sin konge, og gjer miskunn mot den som er salva av honom, mot David og hans ætt til æveleg tid.
God El sang kutangla lulap nu sin tokosra lal; El akkalemye lungse kawil lal nu sel su El sulela, Aok, nu sel David ac fwil natul nwe tok.
