Salmenes 18
1 Til songmeisteren; av Herrens tenar David, som førde fram for Herren ordi i denne songen den dag då Herren hadde frelst honom frå alle hans fiendar og frå Saul. Og han sagde: Herre, eg hev deg hjarteleg kjær, min styrke!
Hina Gode! Na da Dima bagadewane asigisa. Di da na gaga: sudafa.
2 Herren er min berggrunn og mi festning og min frelsar; min Gud er mitt berg som eg flyr til, min skjold og mitt frelsehorn, mi borg.
Hina Gode da na gaga: sudafa. E da na gasa bagade gagoi gala. E da na gaga: sa amola na da E guga esalea, enoga wadela: mu da hamedei. E da gaga: su liligi agoaiga na gaga: sa.
3 Eg kallar på Herren som er høglova, og vert frelst frå mine fiendar.
Na da Hina Godema wele sia: sea, E da na ha lai ilima na gaga: sa. Hina Godema nodoma!
4 Daudsens reip var spente um meg, og bekkjer av vondskap skræmde meg.
Na bogomu gadenenewane ba: i. Wadela: su liligi hano fugala: i agoane da na dedebomu galu.
Na bogomu da gadenenewane ba: i. Bogoi uli dogoi da sani agoane dili dialu. (Sheol h7585)
6 I mi trengsla kalla eg på Herren, og eg ropa til min Gud; han høyrde frå sitt tempel mi røyst, og mitt rop kom for hans andlit, til hans øyro.
Na da se nababeba: le, Hina Godema wele sia: i dagoi. Na da E na fidima: ne wele sia: i. E da Ea Debolo diasu ganodini na fidima: ne wele sia: su nabi dagoi.
7 Og jordi skok og riste seg, og grunnvollarne i fjelli skalv, og dei skok seg, for han var vreid.
Amalalu, osobo bagade da fofogoi. Goumi ilia bai amola da igugui. Bai Gode da ougi bagade ba: i.
8 Røyk steig upp or hans nase, og eld frå hans munn åt um seg; gloande kol loga frå honom.
Ea mi gelabo amoga lalu mobi ahoanebe ba: i. Ea lafidili, lalu sawa: amo da liligi nenanebedawa: , amola nasubu su gilisili ahoanebe ba: i.
9 Og han lægde himmelen og steig ned, og det var kolmyrker under hans føter.
E da mu alalo gadelai amola mu mobi gasimiginisi gala amo da: iya osoboga dalebe ba: i.
10 Og han for fram på kerub, og flaug og sveiv på vengjerne åt vinden.
E da liligi hedofo galebe amoga fila heda: le ahoanebe ba: i. E da fedege agoane fo da hedofo galebe amoga fila heda: le ahoanebe ba: i.
11 Og han gjorde myrker til sitt åklæde rundt ikring seg, til sitt tjeld myrke vatn, tjukke skyer.
E da gasimigi amoga uligi ba: i. Mu mobi gadugagi amo da hanoga nabai amoga E sisiga: i dagoi.
12 Frå glansen for hans andlit for hans skyer fram, hagl og gloande kol.
Mugene igi agoai amola lalu gona: su digagala: su da ha: ha: na bagade amoga misini mu mobi gasimigi amo dugagale dalebe ba: i.
13 Og Herren tora i himmelen, den Høgste let si røyst ljoda: hagl og gloande kol.
Amalalu, Hina Gode Ea sia: da muagado gugelebe agoane nabi. Dunu huluane da Gode Gadodafa Ea sia: nabi.
14 Og han sende ut sine piler og spreidde deim ikring, og eldingar i mengd og fortulla deim.
E da Ea dadi dili fisiagagai. Ea ha lai dunu huluane da afafane hobea: i. E da ha: ha: na digagala: su amoga gala: beba: le, ilia da hobea: i dagoi.
15 Då kom djupålarne i vatnom til synes, og grunnvollarne i jordi vart berrsynte ved ditt trugsmål, Herre, ved andepusten frå din nase.
Hina Gode! Di da Dima ha lai ilima gagabole sia: noba amola ilima ougiba: le gasa bagade sia: noba, hano wayabo bagade da hale hafoga: i dagoi ba: i. Osobo bagade ea bai huluane ba: i dagoi.
16 Han rette ut handi frå det høge, han greip meg; han drog meg upp or store vatn.
Hina Gode da ea lobo gududa: le guduli, na gagulaligi, amola hano lugudu bagade amoga na hiougili gadoi.
17 Han frelste meg frå min megtige fiende og frå mine hatarar, for dei var meg for sterke.
Na ha lai dunu da gasa bagade. Ilia gasa da na gasa baligi dagoi. Ilia da na bagade higasa. Be ilia da nama doagala: lalu, Hina Gode da na gaga: i.
18 Dei for imot meg på min motgangs dag; men Herren vart min studnad.
Na da se nabaloba, ilia da na doagala: musa: misi, be amomane Hina Gode da na gaga: i.
19 Han førde meg ut i vidt rom; han frelste meg, for han hadde hugnad i meg.
E da nama hahawaneba: le, na gaga: i.
20 Herren gjorde med meg etter mi rettferd, han lønte meg etter reinleiken i mine hender.
Na da wadela: i hou hame amola moloidafa hou fawane hamobeba: le, Hina Gode da na hahawane dogolegele fidisa amola nama bidi ida: iwane iaha.
21 For eg tok vare på Herrens vegar og fall ikkje i vondskap frå min Gud.
Na da Gode Ea hamoma: ne sia: i dedei amoma fa: no bobogesu amola Godema fa: no bobogei na da hame buhagi.
22 For alle hans lover hadde eg for auga, hans bodord støytte eg ikkje frå meg.
Na da Ea sema huluane nabawane hamosu amola Ea sia: nababeba: le hame nabasu hou hame hamosu.
23 Og eg var ulastande for honom og tok meg i vare for mi synd.
Na da afuda: le hame hamoi amola moloi hou fawane hamonanu. Hina Gode da na hou dawa:
24 Og Herren lønte meg etter mi rettferd, etter reinleiken i mine hender for hans augo.
Amo na hou dawa: beba: le, E da nama bidi ida: iwane iaha.
25 Mot den godlyndte syner du deg godlyndt, mot ulastande mann syner du deg ulastande,
Hina Gode! Nowa dunu da Dima mae fisili, Dia hou dafawaneyale dawa: iwane hamonanea, Di da amo dunu amola hamedafa yolesimu. Di da nowa dunu moloidafa ba: sea, amo dunu hahawane fidisa.
26 mot den reine syner du deg rein, mot den rangsnudde gjer du deg rang.
Di da ledo hamedei fofoloi dunu ilima fofoloi ba: sa. Be wadela: i hamosu dunu Di higasa.
27 For du frelser arme folk og tvingar høge augo ned.
Nowa dunu amo ea hou hi fonobosea, Di da amo dunu gaga: sa. Be nowa da ilila: hou gaguia gadobe, amo Di da banenesisa.
28 For du let mi lampa lysa klårt, Herren, min Gud, gjer mitt myrker bjart.
Hina Gode! Di da nama hadigi iaha. Amola gasimigi Dia fadegale fasisa.
29 For ved deg renner eg mot herflokkar, og ved min Gud spring eg yver murar.
Di da nama gasa amo nama ha lai dunuma doagala: musa: defele gala, amo iaha. Amola gasa amo ha lai dunu ilia gagoi amo mugulumusa: defele gala, Dia da nama iaha.
30 Gud, ulastande er hans veg; Herrens ord er skirt, han er ein skjold for alle deim som flyr til honom.
Gode Ea hou da noga: idafa amola moloidafa. Ea adi hamomusa: sia: sea, E da hamosa. Nowa dunu Ema masea, E da gaga: su liligi defele amo dunu ea ha lai dunuma gaga: sa.
31 For kven er Gud forutan Herren, og kven er eit berg utan vår Gud?
Hina Gode Hi fawane da Godedafa. Hi fawane da nini gaga: su dunu.
32 Den Gud som gyrder meg med kraft og gjer min veg ulastande,
Gode Hi fawane da nama gasa iaha amola na da logoba: le ahoasea, E da na noga: le ouligisa.
33 som gjev meg føter liksom hindarne og set meg upp på mine høgder,
E da na goumiba: le noga: le heda: ma: ne, na emo amo “dia” ohe ea emo defele hamosa. Amola na da goumiga ahoasea, E da na mae dafama: ne noga: le ouligisa.
34 som lærer upp mine hender til strid, so mine armar spenner koparbogen.
E da gegesu hou nama olelesa. Na da gasa bagade oulali amoga gegemusa: , E da nama gasa iaha.
35 Og du gav meg di frelsa til skjold, di høgre hand studde meg, og di småminking gjorde meg stor.
Hina Gode! Di da na gaga: lala. Dia ouligisu hou da na fidibiba: le, eno dunu da nama nodosa. Dia gasa fawane da na gaga: i dagoi.
36 Du gjorde vidt rom åt mine stig under meg, og mine oklo vagga ikkje.
Dia fidibiba: le, na da na ha lai amoga hame gagulaligi ba: i. Na da hamedafa dafai.
37 Eg forfylgde mine fiendar og nådde deim og vende ikkje um fyrr eg hev gjort av med deim.
Na da na ha lai dunu sefasili, gagulaligisa. Amasea, gegesu mae fisili, ilia da wadela: lesi dagoi ba: sea fawane yolesisa.
38 Eg slo deim i knas, so dei vann ikkje reisa seg; dei fell under føter.
Na da ili fane legesea, ilia da bu wa: legadomu gogolesa. Ilia da na emo gadenene dafasea, hasali dagoi ba: sa.
39 Og du gyrde meg med kraft til striden; du bøygde under meg deim som stod upp imot meg.
Di fawane da na gegema: ne nimi iaha amola na ha lai dunuma hasalasima: ne gasa iaha.
40 Du let mine fiendar snu ryggen til meg, og mine hatarar, deim rudde eg ut.
Dia hamobeba: le, na ha lai da naba: le hobeasa. Nowa da nama higasa, na da wadela: lesisa.
41 Dei ropa - men der var ingen frelsar - til Herren, men han svarar deim ikkje.
Ilia da fidima: ne diginiwane wele sia: sa. Be gaga: su dunu hame ba: sa. Ilia da Hina Godema wele sia: sa, be E da hame alofesa.
42 Og eg smuldrar deim som dust for vinden; som søyla på gator slo eg deim ut.
Na da ili gagoudane amola ilia gulu dou agoane hamone da fo misini doga: le fasisa, amo defele ilia da fafu logoga dialebe agoane ba: sa amola na da ilima ososa: gisa.
43 Du frelste meg frå folke-ufred; du sette meg til hovud for heidningar; folk som eg ikkje kjende, tente meg.
Hame nabasu dunu da nama hasalasimusa: dawa: i. Be Di da na gaga: i. Di da na fifi asi gala ilima hina bagade hamoi. Amola dunu fi na da musa: hame dawa: i, amo da na ouligimusa: , nama misi dagoi.
44 Ved gjetordet um meg lydde dei meg; framande folk smeikte for meg.
Ga soge fi dunu da nama beguduli, na sia: nabawane fa: no bobogesa.
45 Framande folk visna av og gjekk skjelvande ut or sine borger.
Ilia da beda: ga ilia gasa bagade gagoi amo fisili, yaguguiwane gadili maha.
46 Herren liver, og lova er han, mitt berg, og upphøgd er den Gud som meg frelser,
Hina Gode da esala. Na Gaga: su dunuma nodoma! Na Gaga: su Gode amo Ea gasa bagade hou amo dunu huluanema olelema.
47 den Gud som gjev meg hemn og legg folkeslag under meg,
Ea da na ha lai ilima hasalasimusa: nama gasa iaha. Na da dunu fi ilima hasalasimusa: , E da amo dunu fi banenesisa.
48 som frelser meg frå mine fiendar; ja - du lyfter meg høgt yver deim som stend imot meg, frå valdsmannen bergar du meg.
E da na gaga: sa. Hina Gode! Na da nama ha lai ilima hasalasimusa: Dia hamosa. Amola nimi bagade dunu nama mae doagala: ma: ne, Dia da na gaga: sa.
49 Difor vil eg prisa deg millom heidningarne, Herre, og lovsyngja ditt namn.
Amaiba: le, na da dunu fifi asi gala amo ganodini Dima nodosa. Na da Dima nodone gesami hea: sa.
50 Han gjer frelsa stor for sin konge, og gjer miskunn mot den som er salva av honom, mot David og hans ætt til æveleg tid.
Gode da Ea hina bagade ilegei ema hasalasisu hou bagade iaha. E da dunu amo E da ilegei ema Ea asigidafa hou olelesa. E da Da: ibidi amola egaga fi ilima Ea asigidafa hou mae fisili eso huluane olelelalumu.
