Salmenes 17
1 Ei bøn av David. Herre, høyr på rettvis sak, lyd etter mitt rop, vend øyra til mi bøn frå saklause lippor!
MAING kom kotin ereki me pung o kotin mangi ai likwir o kotin kupura ai kapakap, me sota kin kowei sang nan kil en au likam eu.
2 Lat min rett ganga ut frå ditt andlit, dine augo skoda kva rett er!
Ai pung en pwili sang re omui, o kom kotin masan dong me pung.
3 Du prøver mitt hjarta, gjestar det um natti, du ransakar meg, du finn ingen ting; min tanke vik ikkje av frå min munn.
Kom kotin kasaui mongiong i ni pong, o komui kotin sosong ia, ap sota me kom kotin diar. I inaukidi, me i sota pan sapung ni ai lokaia.
4 Mot det som menneskje hev gjort meg, hev eg etter ordet frå dine lippor teke meg i vare for valdsmanns stigar.
I kin rukila pan masan en silang omui sang mon tiak en aramas o al en men kamela.
5 Mine stig heldt seg stødt til dine farvegar, mine føtar snåva ikkje.
Ni ai alialu wei i sota muei sang nan lip en aluwilu omui, ai kakawei sota katia sang.
6 Eg ropar til deg, for du svarar meg, Gud! Bøyg ditt øyra til meg, høyr mitt ord!
I likwiri ong komui, Maing Kot, kom kotin mangi ia, o kapaike dong ia karong omui, o kotin ereki ai kapakap.
7 Vis di underfulle miskunn, du som frelsar deim som flyr til deg, frå deim som stend imot di høgre hand!
Kom kotin kasaleda omui kalangan kapuriamui, pwe pali maun omui sauas pan ir, me kin liki komui, ong ir me palian ir.
8 Vakta meg som din augnestein! gøym meg i skuggen av dine vengjer
Sinsila ia dueta por en mas eu, o kotin pera kin ia mot en lim omui,
9 for dei ugudlege som øydelegg meg, mine fiendar til dauden, som kringset meg!
Mon me sapung kan, me men kawe ia la, mon ai imwintiti, me kin kapil ia pena.
10 Dei let sitt feite hjarta att, med sin munn talar dei i ovmod.
Re kin kapiridi mongiong arail; o sang nan au arail re kin lokaia aklapalap.
11 Kvar me gjeng, kringgjeng dei oss no; sine augo set dei på å støyta meg ned til jordi.
Wasa se kin kola ia, re kin kapil kit pena, mas arail kin masamasan, pwen kase kit di ong nan pwel.
12 Han er lik ei løva som stundar etter å riva sund, og ei ungløva som ligg i løyne.
Dueta laien amen, me inong iong manga, o dueta laien pul amen, me wonon nan wasa rir.
13 Statt upp, Herre, stig fram imot honom, støyt honom ned, frels mi sjæl frå den ugudlege med ditt sverd,
Maing, kom kotida, kaloedi o kanamenokla i; dorela maur i sang me sapung kan ki omui kodlas,
14 frå menner med di hand, Herre, frå menner av denne verdi, som hev sin lut i dette liv, og som du fyller buken på med dine skattar, dei som er rike på søner og let sine avleivor etter seg til sine born!
Sang ren aramas akan ki lim omui, Maing Ieowa, sang ren aramas en sappa wet, me pwais arail ni maur et; kom kotin kadire kila kaped arail omui dipiso kan, me nairail seri ol me toto, o nairail akan me pan sosoki luan arail kapwa.
15 Eg skal i rettferd skoda ditt andlit, eg skal, når eg vaknar, mettast av di åsyn.
A i pan ariri silang omui ni ai pung, o i pan medikila mom omui ni ai pan pirida.
