< Salmenes 16 >

1 Ein miktam av David. Vakta meg, Gud! for eg flyr til deg.
Пэзеште-мэ, Думнезеуле, кэч ын Тине мэ ынкред!
2 Eg segjer til Herren: «Du er min Herre; eg hev inkje godt utan deg.
Еу зик Домнулуй: „Ту ешть Домнул меу, Ту ешть сингура мя феричире!”
3 Og dei heilage som er i landet, dei er dei herlege som eg hev all min hugnad i.»
Сфинций каре сунт ын царэ, оамений евлавиошь, сунт тоатэ плэчеря мя.
4 Mange sorger skal dei hava som byter åt seg ein annan; eg vil ikkje renna ut deira drykkoffer av blod og ikkje taka deira namn på mine lippor.
Идолий се ынмулцеск, оамений аляргэ дупэ думнезей стрэинь, дар еу н-адук жертфеле лор де сынӂе ши ну пун нумеле лор пе бузеле меле.
5 Herren er min tilmælte deil og mitt staup; du held min lut i hævd.
Домнул есте партя мя де моштенире ши пахарул меу, Ту ымь ындрепць сорцул меу.
6 Ein lut er meg tilfallen som er av dei huglege, ja, ein arv som eg finn fager.
О моштенире плэкутэ мь-а кэзут ла сорць, о фрумоасэ мошие мь-а фост датэ.
7 Eg vil lova Herren som gav meg råd; endå um næterne minner mine nyro meg um det.
Еу бинекувынтез пе Домнул, каре мэ сфэтуеште, кэч пынэ ши ноаптя ымь дэ ындемнурь инима.
8 Eg set alltid Herren framfyre meg; for han er ved mi høgre hand, eg skal ikkje verta rikka.
Ам некурмат пе Домнул ынаинтя окилор мей. Кынд есте Ел ла дряпта мя, ну мэ клатин.
9 Difor gled mitt hjarta seg, og mi æra fagnar seg, ja, ogso mitt kjøt skal kvila i trygd.
Де ачея инима ми се букурэ, суфлетул ми се веселеште ши трупул ми се одихнеште ын линиште.
10 For du vil ikkje yverlata mi sjæl til helheimen, du vil ikkje lata din heilage sjå undergang. (Sheol h7585)
Кэч ну вей лэса суфлетул меу ын Локуинца морцилор, ну вей ынгэдуи ка пряюбитул Тэу сэ вадэ путрезиря. (Sheol h7585)
11 Du vil kunngjera meg livsens veg; ei nøgd med gleda er for di åsyn, fagnad ved di høgre hand til æveleg tid.
Ымь вей арэта кэраря веций; ынаинтя Фецей Тале сунт букурий неспусе ши десфэтэрь вешниче, ын дряпта Та.

< Salmenes 16 >