< Salmenes 16 >
1 Ein miktam av David. Vakta meg, Gud! for eg flyr til deg.
MAIN Kot, kom kotin jinjila ia, pwe i liki komui.
2 Eg segjer til Herren: «Du er min Herre; eg hev inkje godt utan deg.
Nai potoan on Ieowa: Komui ta ai Kaun, jota eu pai, me i aja, pwe komui eta.
3 Og dei heilage som er i landet, dei er dei herlege som eg hev all min hugnad i.»
O I kin indan jaraui kan, me kin mi nan jappa: Met akan pwin ijou, me I kin pokepoke jan ni monion i.
4 Mange sorger skal dei hava som byter åt seg ein annan; eg vil ikkje renna ut deira drykkoffer av blod og ikkje taka deira namn på mine lippor.
A irail me kin idedauen amen, pan lodi on apwal toto. I jota mauki arail mairon, me doleki nta, de mar arail I jota pan inda.
5 Herren er min tilmælte deil og mitt staup; du held min lut i hævd.
A Ieowa ai pai o ai peren; Komui kin kolekol ai jojo.
6 Ein lut er meg tilfallen som er av dei huglege, ja, ein arv som eg finn fager.
I diaradar ai pwaij en jap kajelel eu, ei pai kajelel eu, me i jojokier.
7 Eg vil lova Herren som gav meg råd; endå um næterne minner mine nyro meg um det.
I kapina Ieowa, me kotin kalolekon ia; pil ni pon mudilik i kan kin padaki on ia.
8 Eg set alltid Herren framfyre meg; for han er ved mi høgre hand, eg skal ikkje verta rikka.
I kin ariri Ieowa anjau karoj, pwe a kotikot ni pali maun i, i ap jota pan luetala.
9 Difor gled mitt hjarta seg, og mi æra fagnar seg, ja, ogso mitt kjøt skal kvila i trygd.
I me monion i kin peren kida, o nen i kin popol, pwe pil pali uduk ai pan moleilei.
10 For du vil ikkje yverlata mi sjæl til helheimen, du vil ikkje lata din heilage sjå undergang. (Sheol )
Pwe kom jota pan kotin mauki, nen i en mimieta nan wajan mela, o kom jota pan mueid on, me japwilim omui jaraui men pan mor pajan. (Sheol )
11 Du vil kunngjera meg livsens veg; ei nøgd med gleda er for di åsyn, fagnad ved di høgre hand til æveleg tid.
Kom kin kotin kaaja kin ia al maur; peren lapalap mi mon jilan omui, o meid linan ni pali maun en lim omui kokolata.