Salmenes 16
1 Ein miktam av David. Vakta meg, Gud! for eg flyr til deg.
David kah Laa Aw Boeipa Pathen namah dongah ka ying tih kai n'dawndah lah.
2 Eg segjer til Herren: «Du er min Herre; eg hev inkje godt utan deg.
Ka Boeipa Yahovah namah taengah, “Nang phoeiah tah ka hnothen a om moenih,” ka ti.
3 Og dei heilage som er i landet, dei er dei herlege som eg hev all min hugnad i.»
Diklai ah aka cim tih, aka khuet boeih taengah ka naep.
4 Mange sorger skal dei hava som byter åt seg ein annan; eg vil ikkje renna ut deira drykkoffer av blod og ikkje taka deira namn på mine lippor.
A tloe aka oei rhoek tah a nganboh la pung. Amih thii te tuisi ka bueih pawt vetih ka hmuilai neh amih ming te ka khuen mahpawh.
5 Herren er min tilmælte deil og mitt staup; du held min lut i hævd.
BOEIPA tah kai kah buham khoyo neh ka boengloeng la om. Namah loh ka hmulung khaw na duel.
6 Ein lut er meg tilfallen som er av dei huglege, ja, ein arv som eg finn fager.
Rhilong khaw kai ham tah, hmuennaep ah cet tih, kai ham rho then ngawn coeng.
7 Eg vil lova Herren som gav meg råd; endå um næterne minner mine nyro meg um det.
Kai aka uen aka to BOEIPA te a yoethen saeh. Khoyin ah khaw ka kuel loh kamah n'toel.
8 Eg set alltid Herren framfyre meg; for han er ved mi høgre hand, eg skal ikkje verta rikka.
BOEIPA loh kai kah bantang ben ah om tih, kamah hmai la ka mop taitu dongah ka tuen mahpawh.
9 Difor gled mitt hjarta seg, og mi æra fagnar seg, ja, ogso mitt kjøt skal kvila i trygd.
Te dongah ka lungbuei a kohoe tih ka kah thangpomnah loh a omngaih vaengah, ka pumsa khaw ngaikhuek la duem ni.
10 For du vil ikkje yverlata mi sjæl til helheimen, du vil ikkje lata din heilage sjå undergang. (Sheol h7585)
Ka hinglu he Saelkhui la na hnoo pawt vetih, namah kah hlangcim te hlan na hmuh sak mahpawh. (Sheol h7585)
11 Du vil kunngjera meg livsens veg; ei nøgd med gleda er for di åsyn, fagnad ved di høgre hand til æveleg tid.
Hingnah caehlong te kai nan tueng tih, na hmai ah kohoenah kodam la om. Na bantang kut ah a yoeyah la ka ngailaem.
