< Salmenes 147 >
1 Halleluja! For det er godt å lovsyngja vår Gud, for yndelegt er det, og lovsong høver vel.
Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
2 Herren byggjer upp Jerusalem, han samlar dei burtdrivne israelitar.
Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
3 Han lækjer deim som hev sundbrote hjarta, og bind um deira verkjande sår.
Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
4 Han set tal på stjernorne, han nemner deim alle med namn.
Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
5 Stor er vår Herre og veldug i magt, på hans vit er det ikkje mål.
Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
6 Herren held dei spaklyndte uppe, dei ugudlege bøygjer han ned til jordi.
Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
7 Syng for Herren med takkesong, syng lov for vår Gud med cither!
Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
8 han som tekkjer himmelen med skyer, han som lagar regn for jordi, han som let det veksa gras på fjelli.
Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
9 Han gjev feet for, ramn-ungarne som ropar.
Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
10 Han hev ikkje hug til hestens styrke, han hev ikkje hugnad i mannsens leggjer.
Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
11 Herren hev hugnad i deim som ottast han, deim som ventar på hans miskunn.
Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
12 Jerusalem, prisa Herren, Sion, lova din Gud!
Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
13 For stengerne på dine portar hev han gjort faste, han hev velsigna dine born i deg.
Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
14 Han gjev dine grensor fred, han mettar deg med den feitaste kveite.
On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
15 Han sender sin tale til jordi, fort spring hans ord.
On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
16 Han som gjev snø som ull, han strår ut rim som oska.
On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
17 Han kastar sin is som småe stykke; kven kann standa for hans kulde?
Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
18 Han sender sitt ord og smeltar deim, han let vinden sin blåsa, då renn vatn.
Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
19 Han hev kunngjort sitt ord for Jakob, sine fyresegner og rettar for Israel.
Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
20 Soleis hev han ikkje gjort med noko folk, og hans rettar - deim kjenner dei ikkje. Halleluja!
Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.