Salmenes 147
1 Halleluja! For det er godt å lovsyngja vår Gud, for yndelegt er det, og lovsong høver vel.
Bokumisa Yawe! Tala ndenge ezali malamu kosanzola Nzambe na biso, mpe ndenge ezali kitoko kokumisa Ye!
2 Herren byggjer upp Jerusalem, han samlar dei burtdrivne israelitar.
Yawe azali kotonga lisusu Yelusalemi epai wapi akosangisa bato ya Isalaele oyo bakenda na bowumbu.
3 Han lækjer deim som hev sundbrote hjarta, og bind um deira verkjande sår.
Abikisaka bato oyo batutami na mitema mpe akawusaka bapota na bango.
4 Han set tal på stjernorne, han nemner deim alle med namn.
Ayebi motango ya minzoto mpe abengaka moko na moko na kombo na yango.
5 Stor er vår Herre og veldug i magt, på hans vit er det ikkje mål.
Nkolo na biso azali monene mpe atonda na nguya; mayele na Ye ezali na mondelo te.
6 Herren held dei spaklyndte uppe, dei ugudlege bøygjer han ned til jordi.
Yawe asungaka babola, kasi akitisaka bato mabe kino na mabele.
7 Syng for Herren med takkesong, syng lov for vår Gud med cither!
Boyembela Yawe nzembo ya matondi! Bobetela Nzambe na biso lindanda mpo na kosanzola Ye!
8 han som tekkjer himmelen med skyer, han som lagar regn for jordi, han som let det veksa gras på fjelli.
Azipaka likolo na mapata, abongisaka mvula mpo na mokili mpe abotisaka matiti na bangomba.
9 Han gjev feet for, ramn-ungarne som ropar.
Apesaka bilei epai ya bibwele mpe epai ya bana ya yanganga oyo ezali koganga mpo na nzala.
10 Han hev ikkje hug til hestens styrke, han hev ikkje hugnad i mannsens leggjer.
Asepelaka na makasi ya mpunda te mpe alingaka te nguya ya moto;
11 Herren hev hugnad i deim som ottast han, deim som ventar på hans miskunn.
kasi Yawe asepelaka na bato oyo batosaka Ye, ba-oyo batielaka bolingo na Ye motema.
12 Jerusalem, prisa Herren, Sion, lova din Gud!
Yelusalemi, pesa nkembo na Yawe! Siona, kumisa Nzambe na yo!
13 For stengerne på dine portar hev han gjort faste, han hev velsigna dine born i deg.
Alendisaka bikangelo ya bikuke na yo mpe apambolaka bana na yo epai na yo.
14 Han gjev dine grensor fred, han mettar deg med den feitaste kveite.
Atiaka kimia na etuka na yo mpe atondisaka yo na farine.
15 Han sender sin tale til jordi, fort spring hans ord.
Atindaka mitindo na Ye na mokili, mpe maloba na Ye epanzanaka mbala moko!
16 Han som gjev snø som ull, han strår ut rim som oska.
Anokisaka mvula ya pembe lokola bapwale ya meme mpe apanzaka mvula ya mabanga lokola putulu;
17 Han kastar sin is som småe stykke; kven kann standa for hans kulde?
akweyisaka mabanga ya mvula yango lokola mabanga ya mike-mike; nani akoki kotelema na malili na yango?
18 Han sender sitt ord og smeltar deim, han let vinden sin blåsa, då renn vatn.
Soki kaka atindi liloba, malili ekomaka kosila moke-moke; mpe soki atindi mopepe, mayi ekomaka kotiola.
19 Han hev kunngjort sitt ord for Jakob, sine fyresegner og rettar for Israel.
Asakolaki liloba na Ye epai ya Jakobi, mibeko mpe malako na Ye epai ya Isalaele.
20 Soleis hev han ikkje gjort med noko folk, og hans rettar - deim kjenner dei ikkje. Halleluja!
Asalaki bongo na ekolo ata moko te; boye eyebaka mpe mibeko na Ye te. Bokumisa Yawe!
