< Salmenes 147 >

1 Halleluja! For det er godt å lovsyngja vår Gud, for yndelegt er det, og lovsong høver vel.
Louwe SENYÈ a! Paske li bon pou chante lwanj a Bondye nou an. Paske se agreyab epi lwanj Li se dous.
2 Herren byggjer upp Jerusalem, han samlar dei burtdrivne israelitar.
SENYÈ a ap ranfòse Jérusalem. Li ranmase egzile Israël yo.
3 Han lækjer deim som hev sundbrote hjarta, og bind um deira verkjande sår.
Li geri (sila) ak kè kase yo e mete pansman sou blesi yo.
4 Han set tal på stjernorne, han nemner deim alle med namn.
Li konte fòs kantite zetwal yo. Li bay non a yo tout.
5 Stor er vår Herre og veldug i magt, på hans vit er det ikkje mål.
Gran se SENYÈ nou an e Li ranpli ak fòs. Bon konprann Li an san limit nèt.
6 Herren held dei spaklyndte uppe, dei ugudlege bøygjer han ned til jordi.
SENYÈ a bay soutyen a aflije yo. Li fè mechan yo bese desann jis rive atè.
7 Syng for Herren med takkesong, syng lov for vår Gud med cither!
Chante a SENYÈ a ak remèsiman. Chante lwanj a Bondye nou an sou gita,
8 han som tekkjer himmelen med skyer, han som lagar regn for jordi, han som let det veksa gras på fjelli.
ki kouvri syèl la ak nwaj yo, ki founi lapli pou tè a, ki fè zèb yo grandi sou mòn yo.
9 Han gjev feet for, ramn-ungarne som ropar.
Li bay bèt la manje li, ak jenn kòbo k ap kriye yo.
10 Han hev ikkje hug til hestens styrke, han hev ikkje hugnad i mannsens leggjer.
Li pa pran plezi nan fòs cheval la. Li pa pran plezi nan janm a moun.
11 Herren hev hugnad i deim som ottast han, deim som ventar på hans miskunn.
SENYÈ a bay favè a (sila) ki krent Li yo, (sila) ki tann lanmou dous Li yo.
12 Jerusalem, prisa Herren, Sion, lova din Gud!
Louwe SENYÈ a, O Jérusalem! Louwe Bondye ou a, O Sion!
13 For stengerne på dine portar hev han gjort faste, han hev velsigna dine born i deg.
Paske Li te fòtifye ba fè nan pòtay ou yo; Li te beni fis ou yo anndan w.
14 Han gjev dine grensor fred, han mettar deg med den feitaste kveite.
Li fè lapè anndan lizyè ou yo. Li satisfè ou ak meyè kalite ble.
15 Han sender sin tale til jordi, fort spring hans ord.
Li voye lòd Li sou latè. Pawòl Li kouri byen vit.
16 Han som gjev snø som ull, han strår ut rim som oska.
Li bay lanèj kon lenn. Li gaye lawouze glase kon sann.
17 Han kastar sin is som småe stykke; kven kann standa for hans kulde?
Li jete voye glas Li kon ti mòso. Se kilès ki kab kanpe devan fredi Li a?
18 Han sender sitt ord og smeltar deim, han let vinden sin blåsa, då renn vatn.
Li voye pawòl Li pou fonn yo. Li fè van Li soufle e dlo yo koule.
19 Han hev kunngjort sitt ord for Jakob, sine fyresegner og rettar for Israel.
Li deklare pawòl Li yo a Jacob, règleman Li yo ak òdonans Li yo a Israël.
20 Soleis hev han ikkje gjort med noko folk, og hans rettar - deim kjenner dei ikkje. Halleluja!
Li pa t aji konsa avèk okenn lòt nasyon. Selon òdonans Li yo, yo pa konnen yo. Louwe SENYÈ a!

< Salmenes 147 >