Salmenes 147
1 Halleluja! For det er godt å lovsyngja vår Gud, for yndelegt er det, og lovsong høver vel.
Kathutkung: Panuekhoeh BAWIPA teh pholen awh. Maimae Cathut hah la sak laihoi pholen e teh ahawi. Pholen e teh atangcalah, a kamcu teh ngai ao poung.
2 Herren byggjer upp Jerusalem, han samlar dei burtdrivne israelitar.
BAWIPA ni Jerusalem kho a sak teh pâlei lah kaawm e Isarelnaw hah a kamkhueng sak.
3 Han lækjer deim som hev sundbrote hjarta, og bind um deira verkjande sår.
A lungthin kareknaw hah a dam sak teh, ahnimae hmânaw hah a kawm pouh.
4 Han set tal på stjernorne, han nemner deim alle med namn.
Âsinaw hah a parei teh, ahnimae minnaw hai koung a phung.
5 Stor er vår Herre og veldug i magt, på hans vit er det ikkje mål.
Maimae Bawipa teh a len teh, thaonae dawk bahu ao, thaipanueknae dawk khori tawn hoeh.
6 Herren held dei spaklyndte uppe, dei ugudlege bøygjer han ned til jordi.
BAWIPA ni kârahnoum e naw hah a tawm, tamikathoutnaw hah talai dawk rek a payan.
7 Syng for Herren med takkesong, syng lov for vår Gud med cither!
Lunghawilawkdeinae laihoi BAWIPA koe la sak awh. Ratoung kueng laihoi maimae Cathut hah pholen awh.
8 han som tekkjer himmelen med skyer, han som lagar regn for jordi, han som let det veksa gras på fjelli.
Kalvan hah tâmai hoi a huem teh, talai hanelah kho a rak sak teh, monruinaw dawk phonaw a pâw sak.
9 Han gjev feet for, ramn-ungarne som ropar.
Moithangnaw hoi kacaikaringe vongacanaw hah rawca a poe.
10 Han hev ikkje hug til hestens styrke, han hev ikkje hugnad i mannsens leggjer.
Bawipa ni marang tha lunghawikhai hoeh. Tami e khoknaw lunghawikhai hoeh.
11 Herren hev hugnad i deim som ottast han, deim som ventar på hans miskunn.
Bawipa ni ama ka taket e taminaw hoi amae pahrennae ka ngaihawi e taminaw doeh a lunghawikhai
12 Jerusalem, prisa Herren, Sion, lova din Gud!
Oe Jerusalem, BAWIPA hah pholen haw. Oe Zion, na Cathut hah pholen haw.
13 For stengerne på dine portar hev han gjort faste, han hev velsigna dine born i deg.
Bangkongtetpawiteh, Bawipa ni nange kholongkha khannae hah a caksak teh, nang thung kaawm e camonaw hah yawhawi a poe.
14 Han gjev dine grensor fred, han mettar deg med den feitaste kveite.
Bawipa ni nange thungup vah roumnae ao sak teh, katuipounge rawca hoi na von a paha sak han.
15 Han sender sin tale til jordi, fort spring hans ord.
Ama e kâpoelawk hah, talai van a patoun. A lawk teh, karang poung lah a yawng.
16 Han som gjev snø som ull, han strår ut rim som oska.
Tadamtui hah tumuen patetlah a poe. Tadamtui kamkak e hah hraba patetlah a dan.
17 Han kastar sin is som småe stykke; kven kann standa for hans kulde?
Ama e rounnaw hah vaiyei kanuinaw patetlah a pabo. Bawipa ni a pâding sak e hah apinimaw a khang thai han.
18 Han sender sitt ord og smeltar deim, han let vinden sin blåsa, då renn vatn.
A lawk hah a patoun teh, hotnaw hah a kamyawt sak. Ama e kahlî a tho sak toteh, tuinaw teh a lawng awh.
19 Han hev kunngjort sitt ord for Jakob, sine fyresegner og rettar for Israel.
A lawk hah Jakop miphun koe thoseh, phung hoi lawkcengnae teh Isarel miphun koe thoseh, a pâpho.
20 Soleis hev han ikkje gjort med noko folk, og hans rettar - deim kjenner dei ikkje. Halleluja!
A louk e apipatet e miphun koehai hettelah sak boihoeh. Hote Jentelnaw teh, Lawkcengnae hah panuek awh hoeh. BAWIPA teh pholen awh.
