Salmenes 147
1 Halleluja! For det er godt å lovsyngja vår Gud, for yndelegt er det, og lovsong høver vel.
Hina Godema nodoma! Ninia Godema nodone gesami hea: mu da defea! Ema nodomu da noga: idafa amola moloidafa.
2 Herren byggjer upp Jerusalem, han samlar dei burtdrivne israelitar.
Hina Gode da Yelusaleme ea hou bu hahamonana. E da mugululi asi dunu bu lale sala.
3 Han lækjer deim som hev sundbrote hjarta, og bind um deira verkjande sår.
E da baligili da: i dioi dunu amo ilia dogo denesisa. E da ilia fofa: gi lala: gisa.
4 Han set tal på stjernorne, han nemner deim alle med namn.
E da gasumuni ilia idi ilegei dagoi. Amola gasumuni afae afae ilia dio adosa.
5 Stor er vår Herre og veldug i magt, på hans vit er det ikkje mål.
Ninia Hina Gode da bagadedafa amola gasa bagadedafa. Ea asigi dawa: su amo afaega defemu da hamedei.
6 Herren held dei spaklyndte uppe, dei ugudlege bøygjer han ned til jordi.
E da fonoboi dunu wa: lesisa. Be wadela: i hamosu dunu, osoba banenesisa.
7 Syng for Herren med takkesong, syng lov for vår Gud med cither!
Hina Godema nodone gesami hea: ma! Ninia Godema nodone sani baidama duma!
8 han som tekkjer himmelen med skyer, han som lagar regn for jordi, han som let det veksa gras på fjelli.
E da mu dedeboma: ne, mu mobi baila: lesisa. E da osobo bagadema gibu iaha. E da agologa, gisi heda: ma: ne hahamosa.
9 Han gjev feet for, ramn-ungarne som ropar.
E da ohe fi ilima ha: i manu iaha. Guimi mano da ga: sea, E da ilima ha: i manu iaha.
10 Han hev ikkje hug til hestens styrke, han hev ikkje hugnad i mannsens leggjer.
E da gasa bagade hosi amola nimi bagade dadi gagui dunu amo hahawane hame ba: sa.
11 Herren hev hugnad i deim som ottast han, deim som ventar på hans miskunn.
Be E da fonoboi dunu amo da Ema nodobe amola Ea mae fisili asigidafa hou dafawaneyale dawa: be, amo dunu E da hahawane ba: sa.
12 Jerusalem, prisa Herren, Sion, lova din Gud!
Yelusaleme fi! Hina Godema nodoma! Saione fi! Dilia Godema nodoma!
13 For stengerne på dine portar hev han gjort faste, han hev velsigna dine born i deg.
E da dilia logo ga: su gasa bagadewane dialoma: ne hamosa. E da dilia fi dunuma hahawane hamosa.
14 Han gjev dine grensor fred, han mettar deg med den feitaste kveite.
E da dilia soge alaloa gaga: sa. E da dili sadima: ne, widi ha: i manu noga: idafa dilima iaha.
15 Han sender sin tale til jordi, fort spring hans ord.
E da osobo bagadema hamoma: ne sia: sea, Ea sia: be liligi da hedolowane hamoi dagoi ba: sa.
16 Han som gjev snø som ull, han strår ut rim som oska.
E da mugene su, abula agoai baila: lesisa. Amola anegagi ofo gulu agoane dudulisisa.
17 Han kastar sin is som småe stykke; kven kann standa for hans kulde?
E da mugene amo igi fofonobo agoane iasisa. E da anegagidafa eso iasisia, dunu afae da amo ganodini esalumu hamedei ba: sa.
18 Han sender sitt ord og smeltar deim, han let vinden sin blåsa, då renn vatn.
Amasea, E da amo hamoma: ne sia: sea, mugene ganumu da daeasa. E da fo iasisia, hano da ahoana.
19 Han hev kunngjort sitt ord for Jakob, sine fyresegner og rettar for Israel.
E da sia: ne iasu amo Ea fi dunuma iaha. E da Ea sema amola hamoma: ne sia: i amo Isala: ili fi ilima iaha.
20 Soleis hev han ikkje gjort med noko folk, og hans rettar - deim kjenner dei ikkje. Halleluja!
E da eno fifi asi gala ilima agoane hame hamosu. Eno fifi asi gala, ilia da Ea sema hame dawa: Hina Godema nodoma!
