< Salmenes 147 >
1 Halleluja! For det er godt å lovsyngja vår Gud, for yndelegt er det, og lovsong høver vel.
Rəbbə həmd edin! Allahımızı tərənnüm etmək nə qədər yaxşıdır! O buna layiqdir, Ona həmdlər söyləmək xoşdur!
2 Herren byggjer upp Jerusalem, han samlar dei burtdrivne israelitar.
Rəbb Yerusəlimi bərpa edər, İsrailin əsarətdə olanlarını yığıb-gətirər.
3 Han lækjer deim som hev sundbrote hjarta, og bind um deira verkjande sår.
O, sınıq qəlblərə şəfa verər, Yaralarını sarıyar.
4 Han set tal på stjernorne, han nemner deim alle med namn.
Ulduzların sayını hesablar, Hər birini öz adı ilə çağırar.
5 Stor er vår Herre og veldug i magt, på hans vit er det ikkje mål.
Xudavəndimiz əzəmətlidir, Qüvvəti çoxdur, dərrakəsi hədsizdir!
6 Herren held dei spaklyndte uppe, dei ugudlege bøygjer han ned til jordi.
Rəbb məzlumları ayağa qaldırar, Pisləri isə toz-torpaq içinə atar.
7 Syng for Herren med takkesong, syng lov for vår Gud med cither!
Rəbbə şükür nəğməsi söyləyin, Allahımızı lira ilə tərənnüm edin!
8 han som tekkjer himmelen med skyer, han som lagar regn for jordi, han som let det veksa gras på fjelli.
O, göyləri buludlarla bürüyər, Yer üzünü yağışla təmin edər, Dağlarda ot bitirər.
9 Han gjev feet for, ramn-ungarne som ropar.
O, heyvanlara yem verər, Çığırışan quzğun balalarını yemlər.
10 Han hev ikkje hug til hestens styrke, han hev ikkje hugnad i mannsens leggjer.
O, güclü atlardan zövq almaz, Qüvvətli addımlardan razı qalmaz.
11 Herren hev hugnad i deim som ottast han, deim som ventar på hans miskunn.
Amma Rəbb Ondan qorxanlardan, Onun məhəbbətinə ümid bağlayanlardan razı qalar.
12 Jerusalem, prisa Herren, Sion, lova din Gud!
Ey Yerusəlim, Rəbbi mədh et! Ey Sion, Allahına həmd et!
13 For stengerne på dine portar hev han gjort faste, han hev velsigna dine born i deg.
Çünki darvazalarının cəftələrini bərkidər, Sənin əhalinə bərəkət verər.
14 Han gjev dine grensor fred, han mettar deg med den feitaste kveite.
Sərhədinə əmin-amanlıq, Sənə doyunca əla taxıl yetirər.
15 Han sender sin tale til jordi, fort spring hans ord.
Kəlamını yer üzünə yollar, Onun sözü tez yayılar.
16 Han som gjev snø som ull, han strår ut rim som oska.
Ağ yun kimi qar yağdırar, Kül kimi qırov salar.
17 Han kastar sin is som småe stykke; kven kann standa for hans kulde?
Parça-parça dolu tökər. Onun soyuğuna kim dözə bilər?
18 Han sender sitt ord og smeltar deim, han let vinden sin blåsa, då renn vatn.
Buyruq verəndə buz əriyər, Külək əsdirəndə sular sel tək axar.
19 Han hev kunngjort sitt ord for Jakob, sine fyresegner og rettar for Israel.
O, Yaqub nəslinə sözlərini, İsraillilərə qanun və hökmlərini bildirir.
20 Soleis hev han ikkje gjort med noko folk, og hans rettar - deim kjenner dei ikkje. Halleluja!
Başqa millətlər üçün belə etməyib, Heç birinə hökmlərini bildirməyib. Rəbbə həmd edin!