Salmenes 146

1 Halleluja! Mi sjæl, lova Herren!

EN i kapina Ieowa!

2 Eg vil lova Herren so lenge eg liver, syngja lov for min Gud medan eg er til.

I pan kapina Ieowa arain ai maur, i pan kauleki pjalm akan on ai Kot arain maur i.

3 Set ikkje lit til hovdingar, til ein menneskjeson som ikkje kann hjelpa.

Der kaporoporeki jaupeidi kan, pwe irail aramaj o jota kak jauaja.

4 Fer hans ande ut, so vender han attende til si jord, den dagen er det ute med hans tankar.

Pwe nen en aramaj udan a pan kokola, o a pan pur on wiala pwel, i rah ota a jolar kak madamadaua meakot.

5 Sæl er den som hev Jakobs Gud til hjelp, som vonar på Herren, sin Gud!

Meid pai me jauaj parail Kot en Iakop, me kin kaporoporeki Ieowa a Kot.

6 han som hev skapa himmel og jord, havet og alt som i deim er, han som er trufast til æveleg tid,

Me kotin kapikadar lan o jappa, o madau, o audeparail karoj, me kin melel potopot eta.

7 han som gjev dei nedtyngde rett, han som gjev dei hungrige brød. Herren løyser dei bundne.

Me kotin jauaja pun en me lodi on kalokolok mal, me kamana me men manadar. Ieowa kin kotin lapwada me jalidi kan.

8 Herren opnar augo på dei blinde, Herren reiser dei nedbøygde, Herren elskar dei rettferdige,

Ieowa kin kotin kapad pajan maj en me majkun akan. Ieowa kin kotin kainjenemaula me mauk; Ieowa kin kotin pok on me pun kan.

9 Herren varar dei framande, farlause og enkjor held han uppe, men han villar vegen for dei ugudlege.

Ieowa kin kotin jinjila men wai kan, o jauaja me japoupou o li odi kan, ap kotin kawela al en me doo jan Kot akan.

10 Herren skal vera konge æveleg, din Gud, Sion, frå ætt til ætt. Halleluja!

Ieowa iei Nanmarki joutuk, om Kot Jion kokolata. Aleluia!