Salmenes 146

1 Halleluja! Mi sjæl, lova Herren!

Whakamoemititia a Ihowa. E toku wairua, whakamoemititia a Ihowa.

2 Eg vil lova Herren so lenge eg liver, syngja lov for min Gud medan eg er til.

I ahau e ora nei ka whakamoemiti ahau ki a Ihowa; ka himene ahau ki toku Atua i ahau i te ao nei.

3 Set ikkje lit til hovdingar, til ein menneskjeson som ikkje kann hjelpa.

Kei whakawhirinaki ki nga rangatira, ki te tama ranei a te tangata, kahore nei he awhina.

4 Fer hans ande ut, so vender han attende til si jord, den dagen er det ute med hans tankar.

Ko te putanga atu o tona wairua, hoki ana ia ki tona oneone; kore iho ona whakaaro i taua ra pu ano.

5 Sæl er den som hev Jakobs Gud til hjelp, som vonar på Herren, sin Gud!

Ka hari te tangata ko te Atua nei o Hakopa tona kaiawhina: ko tana e tumanako ai ko Ihowa, ko tona Atua;

6 han som hev skapa himmel og jord, havet og alt som i deim er, han som er trufast til æveleg tid,

Ko te kaihanga o te rangi, o te whenua, o te moana, o nga mea katoa o reira; e pupuri nei i te pono ake ake;

7 han som gjev dei nedtyngde rett, han som gjev dei hungrige brød. Herren løyser dei bundne.

E tohe nei i te whakawa a te hunga e tukinotia ana: e whangai nei i te hunga mate hiakai: ko Ihowa hei wewete i nga herehere:

8 Herren opnar augo på dei blinde, Herren reiser dei nedbøygde, Herren elskar dei rettferdige,

Ko Ihowa hei whakatitiro i nga matapo: ko Ihowa hei whakaara i te hunga kua whakapikoa iho: e aroha ana a Ihowa ki te hunga tika.

9 Herren varar dei framande, farlause og enkjor held han uppe, men han villar vegen for dei ugudlege.

Ko Ihowa hei tiaki i nga manene; ko ia hei tautoko i te pani, i te pouaru: ko te ara ia o te hunga kino, ka huripokitia e ia.

10 Herren skal vera konge æveleg, din Gud, Sion, frå ætt til ætt. Halleluja!

Ko Ihowa hei kingi ake ake, ae, ko tou Atua, e Hiona, tae noa ki nga whakatupuranga katoa. Whakamoemititia a Ihowa.