Salmenes 146
1 Halleluja! Mi sjæl, lova Herren!
Hina Godema nodoma! Na dawa: su amoga Hina Godema nodoma!
2 Eg vil lova Herren so lenge eg liver, syngja lov for min Gud medan eg er til.
Na da esalobawane, na esalebe we huluane Godema nodone gesami hea: su hamonanumu.
3 Set ikkje lit til hovdingar, til ein menneskjeson som ikkje kann hjelpa.
Osobo bagade ouligisu dunu ilima dafawaneyale mae dawa: ma! Osobo bagade dunu, ilia di gaga: mu hamedei.
4 Fer hans ande ut, so vender han attende til si jord, den dagen er det ute med hans tankar.
Ilia da bogosea, gulu dou amoma buhagisa. Amo esoga, ilia hamomusa: ilegei da dagosa.
5 Sæl er den som hev Jakobs Gud til hjelp, som vonar på Herren, sin Gud!
Nowa dunu da Ya: igobe ea Gode amoea fidima: ne dawa: sea da hahawane gala. Hina Gode da mu amola osobo bagade amola hano wayabo bagade amola amo ganodini liligi huluanedafa hahamoi dagoi. Nowa da Ema dafawaneyale dawa: sea, da hahawane bagade gala. E da Ea hamomusa: ilegele sia: i huluane didili hamosa.
6 han som hev skapa himmel og jord, havet og alt som i deim er, han som er trufast til æveleg tid,
7 han som gjev dei nedtyngde rett, han som gjev dei hungrige brød. Herren løyser dei bundne.
E da banenesi dunu fidima: ne, moloidafa fofada: su hamosa. E da ha: be dunuma ha: i manu iaha.
8 Herren opnar augo på dei blinde, Herren reiser dei nedbøygde, Herren elskar dei rettferdige,
Hina Gode da se iasu diasua esalebe dunu fadegalesisa. E da si dofoi dunu ilia si fadegalesisa. E da dafai dunu bu wa: lesisa. E da Ea moloidafa dunuma asigisa.
9 Herren varar dei framande, farlause og enkjor held han uppe, men han villar vegen for dei ugudlege.
E da degabo misi dunu ninia soge ganodini esalebe, amo gaga: sa. E da didalo amola guluba: mano fidisa. Be E da wadela: i hou hamosu dunu ilia ilegesu gugunufinisisa.
10 Herren skal vera konge æveleg, din Gud, Sion, frå ætt til ætt. Halleluja!
Hina Gode da eso huluane Hinadafa esalalalumu. Saione fi! Dilia Gode da eso huluane fifi ahoana, dili ouligilalumu. Hina Godema nodoma!
