Salmenes 145
1 Ein lovsong av David. Eg vil upphøgja deg, min Gud, du konge, og eg vil lova namnet ditt æveleg og alltid.
Ayeyi dwom. Dawid de. Mɛma wo so, me Nyankopɔn, Ɔhenkɛse; mɛkamfo wo din daa daa.
2 Kvar dag vil eg lova deg, og eg vil prisa namnet ditt æveleg og alltid.
Da biara, mɛkamfo wo; na mama wo din so daa daa.
3 Stor er Herren og mykje lovsungen, og hans storleik er uransakleg.
Awurade so, na ɔsɛ nkamfo kɛse; obiara ntumi nsusuw ne kɛseyɛ.
4 Ei ætt skal lova dine verk for ei onnor, og dine storverk skal dei forkynna.
Awo ntoatoaso baako bɛkamfo wo nnwuma akyerɛ afoforo; wɔbɛka wo nnwuma akɛse ho asɛm.
5 Di høge og herlege æra og dine underverk vil eg grunda på.
Wɔbɛka wʼanuonyam ne wo tumi a ɛheran no ho asɛm, na mɛdwene wʼanwonwadwuma ho.
6 Um dine sterke, skræmelege gjerningar skal dei tala, og dine storverk vil eg fortelja um.
Wɔbɛka wo nnwuma a ɛyɛ hu no mu tumi ho asɛm; na mapae mu aka wo nneyɛe akɛse no akyerɛ.
7 Minne-ord um din store godleik skal dei lata strøyma ut, og di rettferd skal dei lovsyngja.
Wɔbɛhyɛ wo papayɛ mmoroso no ho fa, na wɔde anigye ato wo trenee ho dwom.
8 Nådig og miskunnsam er Herren, langmodig og stor i miskunn.
Awurade yɛ ɔdomfo ne mmɔborɔhunufo; ne bo kyɛ fuw na nʼadɔe dɔɔso.
9 Herren er god imot alle, og han miskunnar alle sine verk.
Awurade ye ma obiara; na ɔwɔ ahummɔbɔ ma nʼabɔde nyinaa.
10 Alle dine verk skal prisa deg, Herre, og dine trugne lova deg.
Awurade, wʼabɔde nyinaa bɛkamfo wo; na wʼahotefo bɛma wo so.
11 Um herlegdomen i ditt rike skal dei tala, og ditt velde skal dei forkynna,
Wɔbɛka wʼahenni no anuonyam ho asɛm na wɔaka wo mmaninyɛ ho asɛm,
12 til å kunngjera dine velduge verk for menneskjeborni, og den strålande herlegdom i ditt rike.
sɛ ɛbɛyɛ a nnipa behu wo nnwuma akɛse ne wʼahenni anuonyam a ɛheran no.
13 Ditt rike er eit rike for alle ævor, og ditt herredøme varer gjenom alle ætter.
Wʼahenni yɛ daa ahenni, na wo tumidi wɔ hɔ ma awo ntoantoaso nyinaa. Awurade di ne bɔhyɛ nyinaa so, na ɔwɔ ɔdɔ ma biribiara a wayɛ.
14 Herren er stydjar alle som fell, og han reiser alle som er nedbøygde.
Awurade wowaw wɔn a wɔhwe ase na ɔpagyaw wɔn a wɔn nnesoa ama wɔakom.
15 Alle vender augo sine ventande til deg, og du gjev deim deira føda i si tid.
Aniwa nyinaa hwɛ wo kwan, na woma wɔn, wɔn aduan wɔ ne bere mu.
16 Du let upp handi og mettar alt levande med hugnad.
Wubue wo nsam, na woma biribiara a ɛwɔ nkwa no nʼapɛde.
17 Herren er rettferdig på alle sine vegar og miskunnsam i alle sine verk.
Awurade teɛ wɔ nʼakwan nyinaa mu; na ɔyɛ adɔe ma nea wayɛ nyinaa.
18 Herren er nær hjå alle deim som kallar på honom, alle som kallar på honom i sanning.
Awurade bɛn wɔn a wɔfrɛ no nyinaa, wɔn a wɔfrɛ no nokware mu nyinaa.
19 Han gjer etter deira ynskje som ottast honom, og han høyrer deira rop og frelser deim.
Ɔyɛ wɔn a wosuro no no apɛde ma wɔn; otie wɔn sufrɛ na ogye wɔn.
20 Herren varar alle deim som elskar honom, men alle ugudlege tyner han.
Awurade hwɛ wɔn a wɔdɔ no no nyinaa so, nanso amumɔyɛfo de, ɔbɛsɛe wɔn nyinaa.
21 Min munn skal mæla um Herrens pris, og alt kjøt skal lova hans heilage namn i all æva og alltid.
Mʼano bɛkamfo Awurade. Ma abɔde nyinaa nkamfo ne din kronkron no daa daa.
