< Salmenes 145 >

1 Ein lovsong av David. Eg vil upphøgja deg, min Gud, du konge, og eg vil lova namnet ditt æveleg og alltid.
I PAN kapina komui, ai Kot o Nanmarki, o kapina mar omui anjau karoj kokolata.
2 Kvar dag vil eg lova deg, og eg vil prisa namnet ditt æveleg og alltid.
I pan kapina komui ni ran akan karoj, o kapina mar omui anjau kan karoj kokolata.
3 Stor er Herren og mykje lovsungen, og hans storleik er uransakleg.
Ieowa meid lapalap, o kapina pan, o jota me kak dedeki duen a lapalap.
4 Ei ætt skal lova dine verk for ei onnor, og dine storverk skal dei forkynna.
Jeri en jeri kan pan kapina omui dodok kan, o kajokajoi duen omui manaman.
5 Di høge og herlege æra og dine underverk vil eg grunda på.
I pan kajokajoia duen linan en omui kapwat, o i pan kaulki duen omui manaman akan.
6 Um dine sterke, skræmelege gjerningar skal dei tala, og dine storverk vil eg fortelja um.
O re pan kajokajoia duen manaman en omui dodok kan, o pan kapakaparok duen omui lapalap.
7 Minne-ord um din store godleik skal dei lata strøyma ut, og di rettferd skal dei lovsyngja.
Irail pan kajokajoia duen omui kalanan lapalap, o pere peren o kapina duen omui pun.
8 Nådig og miskunnsam er Herren, langmodig og stor i miskunn.
Ieowa me dir en mak o kapunlol, kanonama o limpok.
9 Herren er god imot alle, og han miskunnar alle sine verk.
Ieowa me kalanan on karoj o a kapunlol on a wiawia kau karoj.
10 Alle dine verk skal prisa deg, Herre, og dine trugne lova deg.
Japwilim omui wiawia kan en kapina komui. Main Ieowa, o japwilim omui lelapok kan en kapina komui.
11 Um herlegdomen i ditt rike skal dei tala, og ditt velde skal dei forkynna,
O ren kajokajoia duen linan en wei omui, o ren kapaka parokki duen omui manaman.
12 til å kunngjera dine velduge verk for menneskjeborni, og den strålande herlegdom i ditt rike.
Pwe aramaj akan en dedeki duen omui manaman o linan on wei omui.
13 Ditt rike er eit rike for alle ævor, og ditt herredøme varer gjenom alle ætter.
Wei omui wei joutuk eu, o omui kakaun pan duedueta kokolata.
14 Herren er stydjar alle som fell, og han reiser alle som er nedbøygde.
Ieowa kin kotin kolekol karoj, me pan pupedi, o kainjeu maula karoj, me mamauk.
15 Alle vender augo sine ventande til deg, og du gjev deim deira føda i si tid.
Por en maj karoj kajikajik komui, o kom kotiki on ir kan ar kijin mana ni ar anjau.
16 Du let upp handi og mettar alt levande med hugnad.
Kom kotiki pajan Lim omui o kadirela karoj, me memaur, duen kupur omui.
17 Herren er rettferdig på alle sine vegar og miskunnsam i alle sine verk.
Ieowa me pun ni al karoj o jaraui ni a wiawia kan karoj.
18 Herren er nær hjå alle deim som kallar på honom, alle som kallar på honom i sanning.
Ieowa kotikot ren karoj, me likwir on i, karoj, me likwir melel.
19 Han gjer etter deira ynskje som ottast honom, og han høyrer deira rop og frelser deim.
A kotin wiai on, me majak i duen ar inon. A kotin mani ar nidinid, ap kotin jauaja ir.
20 Herren varar alle deim som elskar honom, men alle ugudlege tyner han.
Ieowa kin kotin jinjila karoj, me pok on i, a pan kamela me doo jan Kot akan karoj.
21 Min munn skal mæla um Herrens pris, og alt kjøt skal lova hans heilage namn i all æva og alltid.
Au ai pan kapina Ieowa, o uduk karoj kapina mar a jaraui anjau kan karoj kokolata.

< Salmenes 145 >