Salmenes 142

1 Ein salme til lærdom av David då han var i helleren, ei bøn. Med røysti mi ropar eg til Herren, med røysti bed eg inderleg til Herren.

Kathutkung: Devit, Lungngoum thung aonae koehoi a sak e Kai teh, BAWIPA koevah ka hram. BAWIPA koe hram laihoi ka kâhei.

2 Eg renner ut mi sorg for hans åsyn, for hans åsyn segjer eg fram mi naud.

Na hma lah ka phuenangnae ka pâpho teh, ka reithainae hai a hmalah ka dei pouh.

3 Når mi ånd vanmegtast i meg, so kjenner då du min stig; på den veg eg skal ferdast, hev dei løynt snaror for meg.

Ka muitha ni ka thungvah a puen toteh, Bawipa nang dueng ni doeh kaie lamthung teh na panue. Taminaw ni ka dawn e lamthung dawkvah, tangkam hah arulahoi a patûng awh.

4 Skoda til mi høgre sida og sjå! Det er ingen som kjennest ved meg; all livd er burte frå meg, ingen spør etter mi sjæl.

Aranglah na khet teh na panue. Kai na kapanuekkhaikung apihai awm hoeh. Ka yawng nahane lam hai awm hoeh. Ka hringnae kapasaikung hai awm hoeh.

5 Eg ropar til deg, Herre! Eg segjer: «Du er mi livd, min lut i landet åt dei livande.»

Oe BAWIPA kai teh nang koe vah ka hramki toe. Nang teh kai ni kângue e lah na o teh, kahringnaw onae ram dawk kaie kaham lah ao telah kai ni ka dei.

6 Agta på mitt klagerop, for eg er ovleg arm! Fria meg frå mine forfylgjarar, for dei er meg for sterke.

Kai ni ka hram e lawk hah na thai pouh haw. Bangkongtetpawiteh, kai teh puenghoi runae ka kâhmo toe. Kai na karektapnaw kut dawk hoi na hlout sak haw. Bangkongtetpawiteh, ahnimouh teh kai hlak a tha ao awh.

7 Før mi sjæl or fengslet, so eg kann lova ditt namn! Kring meg skal dei rettferdige samla seg, når du gjer vel imot meg.

Bawipa nange min ka pholen thai nahanelah kai hah thongim thung hoi na rasat haw. Hottelah hawinae na sak toteh, tami kalannaw ni kai hah na kalup awh han.