Salmenes 140
1 Til songmeisteren; ein salme av David. Herre, fria meg ut frå vonde folk, vara meg ifrå valdsmenner
In finem, Psalmus David. Eripe me Domine ab homine malo: a viro iniquo eripe me.
2 som tenkjer vondt i hjarta, som kvar dag samlar seg til strid!
Qui cogitaverunt iniquitates in corde: tota die constituebant prælia.
3 Dei kvesser tunga si som ein orm, orme-eiter er under lipporne deira. (Sela)
Acuerunt linguas suas sicut serpentis: venenum aspidum sub labiis eorum.
4 Vakta meg, Herre, for henderne til dei ugudlege, vara meg ifrå valdsmenner, som tenkjest til å få mine fet til fall.
Custodi me Domine de manu peccatoris: et ab hominibus iniquis eripe me. Qui cogitaverunt supplantare gressus meos:
5 Dei ovmodige gøymer snara til meg og reip, dei strekkjer garn ved vegen, gildror set dei snaror for meg. (Sela)
absconderunt superbi laqueum mihi: Et funes extenderunt in laqueum: iuxta iter scandalum posuerunt mihi.
6 Eg segjer til Herren: «Min Gud er du.» Lyd, Herre, på mi bønerøyst!
Dixi Domino: Deus meus es tu: exaudi Domine vocem deprecationis meæ.
7 Herre, Herre, du mi sterke frelsa, du vernar mitt hovud på væpningsdagen.
Domine, Domine virtus salutis meæ: obumbrasti super caput meum in die belli:
8 Herre, lat ikkje den ugudlege få si lyst, lat ikkje hans vonde råd få framgang! Dei vilde elles upphøgja seg. (Sela)
Ne tradas me Domine a desiderio meo peccatori: cogitaverunt contra me, ne derelinquas me, ne forte exaltentur.
9 Yver hovudet på deim som kringset meg, skal den ulukka falla som deira lippor valdar.
Caput circuitus eorum: labor labiorum ipsorum operiet eos.
10 Brennande kol skal ein rista ned yver deim, i elden skal han kasta deim, i djupe vatn, so dei ikkje kann koma upp.
Cadent super eos carbones, in ignem deiicies eos: in miseriis non subsistent.
11 Ein munnkåt mann skal ikkje trygt på jordi, den vonde valdsmann skal dei jaga til han sturtar.
Vir linguosus non dirigetur in terra: virum iniustum mala capient in interitu.
12 Eg veit at Herren skal greida saki for armingen, og retten for dei fatige.
Cognovi quia faciet Dominus iudicium inopis: et vindictam pauperum.
13 Ja, dei rettferdige skal prisa namnet ditt, dei ærlege skal bu for di åsyn.
Verumtamen iusti confitebuntur nomini tuo: et habitabunt recti cum vultu tuo.
