Salmenes 139
1 Til songmeisteren; av David; ein salme. Herre, du ransakar meg og kjenner meg.
Ee Yahwe, wewe umenichunguza, na unanijua.
2 Um eg sit eller stend upp, so veit du det, du skynar min tanke langan veg.
Wewe unajua nikaapo na niinukapo; unayajua mawazo yangu tokea mbali sana.
3 Mi gonga og lega røyner du ut, og alle mine vegar kjenner du grant.
Unachunguza wenendo wangu na kulala kwangu; unazijua njia zangu zote.
4 For det er inkje ord på mi tunga - sjå, Herre, du kjenner det alt til fullnads.
Kabla hakujawa na neno kwenye ulimi wangu, wewe unalijua kabisa, Yahwe.
5 Bak og framme held du ikring meg, og du legg di hand på meg.
Nyuma yangu na mbele yangu unanizunguka na kuniwekea mkono wako.
6 Slik kunnskap er meg for underleg, han er for høg, eg kann ikkje greida honom.
Maarifa hayo ni mengi yananizidi mimi; yako juu sana, nami siwezi kuyafikia.
7 Kvar skal eg fara frå din ande, og kvar skal eg fly ifrå ditt andlit?
Niende wapi mbali na roho yako? Niende wapi niukimbie uwepo wako?
8 For eg upp til himmelen, so er du der, og reidde eg seng i helheimen, sjå, der er du og. (Sheol h7585)
Kama nikipaa mbinguni, uko huko; kama nikifanya kitanda changu Kuzimuni, tazama, uko huko. (Sheol h7585)
9 Tek eg vengjerne til morgonroden, slo eg meg ned ved ytste havet,
Kama nikipaa kwa mbawa za asubuhi na kwenda kuishi pande za mwisho wa bahari,
10 di hand vilde leida meg ogso der, og di høgre hand vilde halda meg fast.
hata huko mkono wako utaniongoza, mkono wako wa kuume utanishika.
11 Og sagde eg: «Myrker løyne meg, og ljoset verte natt ikringum meg, »
Kama nikisema, “Hakika giza litanifunika, na nuru inizungukayo itakuwa usiku,”
12 so vilde ikkje heller myrkret gjera noko myrkt for deg, og natti vilde vera ljos som dagen, myrkret vilde vera som ljoset.
Hata giza lisingweza kuwa giza kwako. Usiku ungeng'aa kama mchana, maana giza na nuru kwako vinafanana.
13 For du hev skapt mine nyro, du hev verka meg i morsliv.
Wewe uliumba sehemu zangu za ndani; uliniumba tumboni mwa mama yangu.
14 Eg takkar deg, av di eg er laga på øgjeleg underfull vis; underfulle er dine verk, og mi sjæl veit det so vel.
Nitakusifu, kwa maana nimeumbwa kwa jinsi ya ajabu. Nafsi yangu yalijua hili vizuri sana.
15 Mine bein var ikkje dulde for deg då eg vart laga i løynd, då eg med kunst vart verka djupt i jordi.
Mifupa yangu haikusitirika kwako nilipoumbwa kwa siri, nilipoumbwa kwa ustadi pande za chini za nchi.
16 Då eg var eit foster, såg dine augo meg, og i di bok vart dei alle uppskrivne, dei dagar som vart fastsette, då ikkje ein av deim var komen.
Uliniona ndani ya tumbo; siku zote zilizo pangwa kwangu ziliandikwa kitabuni mwako hata kabla ya siku ya kwanza kutokea.
17 Og kor dyre dine tankar er for meg, du Gud, kor store summarne er av deim!
Ni jinsi gani mawazo yako ni ya thamani kwangu, Mungu! Njinsi ilivyo kubwa jumla zake!
18 Vil eg telja deim, so er dei fleire enn sand; eg vaknar, og endå er eg hjå deg.
Kama nikijaribu kuyahesabu ni mengi kuliko mchanga. Niamkapo bado niko na wewe.
19 Gud, gjev du vilde drepa den ugudlege! og de, blodfuse menner, vik burt frå meg -
Ee Mungu, kama ungewaua waovu; ondokeni kwangu enyi watu wenye vurugu.
20 dei som nemner deg med fulskap, brukar ditt namn til lygn - dine fiendar!
Wanakuasi wewe na kutenda udanganyifu; adui zako wananena uongo.
21 Skulde eg ikkje, Herre, hata deim som hatar deg, og styggjast ved deim som stend deg imot?
Je, siwachukii hao, wale wakuchukiao Yahwe? Je, siwadharau wale wanao inuka dhidi yako?
22 Med det sterkaste hatet hatar eg deim, fiendar er dei for meg.
Nawachukia kabisa; wamekuwa adui zangu.
23 Ransaka meg, Gud, og kjenn mitt hjarta! Prøv meg og kjenn mine tankar!
Ee Mungu, unichunguze na kuujua moyo wangu; unijaribu na uyajue mawazo yangu.
24 Og sjå um eg er på veg til pinsla, og leid meg på æveleg veg!
Uone kama kuna njia ya uovu ndani yangu, na uniongoze katika njia ya milele.
