Salmenes 139
1 Til songmeisteren; av David; ein salme. Herre, du ransakar meg og kjenner meg.
Nkosi, ungihlolile, uyangazi.
2 Um eg sit eller stend upp, so veit du det, du skynar min tanke langan veg.
Wena uyakwazi ukuhlala kwami lokusukuma kwami; uyaqedisisa imicabango yami ukhatshana.
3 Mi gonga og lega røyner du ut, og alle mine vegar kjenner du grant.
Uyahlungula ukuhamba kwami lokulala kwami, uzejwayele indlela zami zonke.
4 For det er inkje ord på mi tunga - sjå, Herre, du kjenner det alt til fullnads.
Ngoba kalikho ilizwi elimini lwami, khangela Nkosi, usulazi lonke.
5 Bak og framme held du ikring meg, og du legg di hand på meg.
Ungizingelezile emuva langaphambili, ubeke isandla sakho phezu kwami.
6 Slik kunnskap er meg for underleg, han er for høg, eg kann ikkje greida honom.
Lolulwazi lumangalisa kakhulu kimi; luphakeme, kangilakho ukufinyelela kulo.
7 Kvar skal eg fara frå din ande, og kvar skal eg fly ifrå ditt andlit?
Ngizakuya ngaphi ngisuke kuMoya wakho? Kumbe ngizabalekela ngaphi ngisuke ebusweni bakho?
8 For eg upp til himmelen, so er du der, og reidde eg seng i helheimen, sjå, der er du og. (Sheol h7585)
Uba ngisenyukela emazulwini, lapho ukhona; uba ngisendlala icansi lami esihogweni, khangela, ukhona. (Sheol h7585)
9 Tek eg vengjerne til morgonroden, slo eg meg ned ved ytste havet,
Uba ngithatha amaphiko okusa, ngihlale emikhawulweni yolwandle,
10 di hand vilde leida meg ogso der, og di høgre hand vilde halda meg fast.
lalapho isandla sakho sizangikhokhela, lesokunene sakho singibambe.
11 Og sagde eg: «Myrker løyne meg, og ljoset verte natt ikringum meg, »
Uba ngisithi: Isibili umnyama uzangifihla, ngitsho ubusuku buzakuba yikukhanya kimi inhlangothi zonke.
12 so vilde ikkje heller myrkret gjera noko myrkt for deg, og natti vilde vera ljos som dagen, myrkret vilde vera som ljoset.
Ngitsho umnyama kawufihli kuwe, kodwa ubusuku bukhanya njengemini; njengomnyama kunjalo ukukhanya kuwe.
13 For du hev skapt mine nyro, du hev verka meg i morsliv.
Ngoba wena ungumnini wezinso zami, wangeluka esiswini sikamama.
14 Eg takkar deg, av di eg er laga på øgjeleg underfull vis; underfulle er dine verk, og mi sjæl veit det so vel.
Ngizakudumisa, ngenxa yokuthi ngenziwe ngokwesabekayo, ngokumangalisayo. Imisebenzi yakho iyamangalisa; lomphefumulo wami uyakwazi kuhle kakhulu.
15 Mine bein var ikkje dulde for deg då eg vart laga i løynd, då eg med kunst vart verka djupt i jordi.
Amathambo ami ayengafihlekanga kuwe, lapho ngangisenziwa ekusithekeni, ngenziwa ngobuciko ezindaweni ezizikileyo zomhlaba.
16 Då eg var eit foster, såg dine augo meg, og i di bok vart dei alle uppskrivne, dei dagar som vart fastsette, då ikkje ein av deim var komen.
Amehlo akho abona ibumba lami; legwalweni lwakho zonke lezi zabhalwa, izinsuku okwabunjwa ngazo, kungakabikho lakunye kwakho.
17 Og kor dyre dine tankar er for meg, du Gud, kor store summarne er av deim!
Iligugu kangakanani-ke kimi imicabango yakho, O Nkulunkulu; bukhulu kangakanani ubunengi bayo!
18 Vil eg telja deim, so er dei fleire enn sand; eg vaknar, og endå er eg hjå deg.
Uba ngingayibala, minengi kuletshebetshebe. Lapho ngivuka, ngilokhu ngilawe.
19 Gud, gjev du vilde drepa den ugudlege! og de, blodfuse menner, vik burt frå meg -
Isibili uzambulala omubi, Nkulunkulu! Ngakho lina bantu abomele igazi sukani kimi;
20 dei som nemner deg med fulskap, brukar ditt namn til lygn - dine fiendar!
abakhuluma ngenkohliso ngawe, ziphatha ngeze ibizo lakho, izitha zakho.
21 Skulde eg ikkje, Herre, hata deim som hatar deg, og styggjast ved deim som stend deg imot?
Kangibazondi yini, Nkosi, abakuzondayo, nginengwe ngabakuvukelayo?
22 Med det sterkaste hatet hatar eg deim, fiendar er dei for meg.
Ngiyabazonda ngenzondo epheleleyo; sebeyizitha kimi.
23 Ransaka meg, Gud, og kjenn mitt hjarta! Prøv meg og kjenn mine tankar!
Ngihlola, Nkulunkulu, uyazi inhliziyo yami; ngilinga, uyazi imicabango yami,
24 Og sjå um eg er på veg til pinsla, og leid meg på æveleg veg!
ubone ukuthi ikhona indlela embi kimi yini, ungikhokhele endleleni ephakade.
