< Salmenes 139 >

1 Til songmeisteren; av David; ein salme. Herre, du ransakar meg og kjenner meg.
Pou chèf sanba yo. Se yon sòm David. Seyè, ou sonde m', ou konnen ki moun mwen ye.
2 Um eg sit eller stend upp, so veit du det, du skynar min tanke langan veg.
Ou konnen lè m' chita, ou konnen lè m' kanpe. Ou rete byen lwen, ou konnen tou sa k'ap pase nan tèt mwen.
3 Mi gonga og lega røyner du ut, og alle mine vegar kjenner du grant.
Mwen te mèt ap mache, mwen te mèt kouche, ou wè m', ou konnen tou sa m'ap fè.
4 For det er inkje ord på mi tunga - sjå, Herre, du kjenner det alt til fullnads.
Mwen poko menm louvri bouch mwen, ou gen tan konnen tou sa mwen pral di.
5 Bak og framme held du ikring meg, og du legg di hand på meg.
Kote m' vire, ou la bò kote m', w'ap pwoteje m' ak pouvwa ou.
6 Slik kunnskap er meg for underleg, han er for høg, eg kann ikkje greida honom.
Konesans ou genyen yo twòp pou mwen. Yo depase m', mwen pa konprann yo.
7 Kvar skal eg fara frå din ande, og kvar skal eg fly ifrå ditt andlit?
Ki bò mwen ta ale pou m' pa jwenn ak ou? Ki bò mwen ta ale pou ou pa wè m' devan je ou?
8 For eg upp til himmelen, so er du der, og reidde eg seng i helheimen, sjå, der er du og. (Sheol h7585)
Si m' moute nan syèl la, se la ou ye. Si m' desann kote mò yo ye a, ou la tou. (Sheol h7585)
9 Tek eg vengjerne til morgonroden, slo eg meg ned ved ytste havet,
Si m' vole ale bò kote solèy leve, osinon si m' al rete bò lòt bò lanmè,
10 di hand vilde leida meg ogso der, og di høgre hand vilde halda meg fast.
l'a ankò, w'ap toujou la pou mennen m', w'ap la pou pwoteje m'.
11 Og sagde eg: «Myrker løyne meg, og ljoset verte natt ikringum meg, »
Si mwen di: -Bon! M' pral kache nan fènwa a. M' pral rete kote tout limyè mouri.
12 so vilde ikkje heller myrkret gjera noko myrkt for deg, og natti vilde vera ljos som dagen, myrkret vilde vera som ljoset.
Fènwa pa fè nwa pou ou. Lannwit klere kou lajounen pou ou. Kit li fènwa, kit li lajounen, se menm bagay pou ou.
13 For du hev skapt mine nyro, du hev verka meg i morsliv.
Wi, se ou ki fòme tout pati nan kò m', se ou ki ranje yo byen ranje nan vant manman m'.
14 Eg takkar deg, av di eg er laga på øgjeleg underfull vis; underfulle er dine verk, og mi sjæl veit det so vel.
M'ap fè lwanj ou, paske ou pa manke fè bèl bagay. Tou sa ou fè se bèl bagay. Mwen konn sa byen.
15 Mine bein var ikkje dulde for deg då eg vart laga i løynd, då eg med kunst vart verka djupt i jordi.
Ou te konnen tout zo nan kò m', depi lè m' t'ap fòme kote moun pa t' ka wè a, depi lè ou t'ap travay mwen ak ladrès nan fon tè a.
16 Då eg var eit foster, såg dine augo meg, og i di bok vart dei alle uppskrivne, dei dagar som vart fastsette, då ikkje ein av deim var komen.
Depi anvan m' te fèt, tout lavi m' te devan je ou. Tou sa mwen tapral fè te deja ekri nan liv ou, anvan menm mwen te fè yo.
17 Og kor dyre dine tankar er for meg, du Gud, kor store summarne er av deim!
Bondye, sa ki nan tèt ou twò difisil pou m' konprann, lèfini yo anpil!
18 Vil eg telja deim, so er dei fleire enn sand; eg vaknar, og endå er eg hjå deg.
Si m' ta vle konte yo, yo ta pi plis pase grenn sab ki bò lanmè. Si m' ta janm rive fin konte yo, mwen p'ap pi konnen ou pase sa.
19 Gud, gjev du vilde drepa den ugudlege! og de, blodfuse menner, vik burt frå meg -
Bondye, si ou ta vle touye mechan yo! Si ou ta vle fè ansasen yo manyè kite m' an repo!
20 dei som nemner deg med fulskap, brukar ditt namn til lygn - dine fiendar!
Yo anba chal! Y'ap revòlte kont ou. Y'ap pale ou mal.
21 Skulde eg ikkje, Herre, hata deim som hatar deg, og styggjast ved deim som stend deg imot?
Seyè, kouman ou ta vle pou m' pa rayi moun ki rayi ou yo! Kouman ou ta vle pou m' pa gen degoutans pou moun k'ap leve dèyè ou yo?
22 Med det sterkaste hatet hatar eg deim, fiendar er dei for meg.
Mwen pa manke rayi yo. Mwen konsidere yo tankou lènmi m'.
23 Ransaka meg, Gud, og kjenn mitt hjarta! Prøv meg og kjenn mine tankar!
Sonde m', Bondye! Wè tou sa ki nan kè m'! Fouye m'! Wè tou sa ki nan lide m'!
24 Og sjå um eg er på veg til pinsla, og leid meg på æveleg veg!
Gade wè si m' sou yon move chemen. Mennen m' sou chemen ki la pou tout tan an.

< Salmenes 139 >