< Salmenes 139 >

1 Til songmeisteren; av David; ein salme. Herre, du ransakar meg og kjenner meg.
Aw Bawipa, nang ing ni sui nawh ni sim hyk ti.
2 Um eg sit eller stend upp, so veit du det, du skynar min tanke langan veg.
Ngawi nyng kang dyih awh awm nang ing ni sim hyk ti; kak poeknaak ve ak hla nakawng sim hyk ti.
3 Mi gonga og lega røyner du ut, og alle mine vegar kjenner du grant.
Cet nyng kang zaih awh awm nang ing ni sim hyk ti; lam boeih ce nang ing sim hyk ti.
4 For det er inkje ord på mi tunga - sjå, Herre, du kjenner det alt til fullnads.
Kam lai awh awi khangoet pateng za a awm hlan awh, Aw Bawipa, nang ing ni sim pheng hyk ti.
5 Bak og framme held du ikring meg, og du legg di hand på meg.
Nang ing huhai na ni hawi ni le nawh, kak khan awh na kut ce tloeng law hyk hy.
6 Slik kunnskap er meg for underleg, han er for høg, eg kann ikkje greida honom.
Cemyih cyihnaak ce kai aham kawpoek kyi soeih na awm hy, sang aih nawh pha voet hqoeng nyng.
7 Kvar skal eg fara frå din ande, og kvar skal eg fly ifrå ditt andlit?
Nang ang myihla a ven awhkawng hana ka ceh thai kaw?
8 For eg upp til himmelen, so er du der, og reidde eg seng i helheimen, sjå, der er du og. (Sheol h7585)
Khan na hang cet mai nyng seiawm, cena nang awm hyk ti; dek kai a dungnaak khuina zaih nyng seiawm, cena nang awm bai hyk ti. (Sheol h7585)
9 Tek eg vengjerne til morgonroden, slo eg meg ned ved ytste havet,
Myncang khawkdai awhkaw ang hla awh tho nyng, tuicunli vang ben caqai a hlanaak na awm mai nyng seiawm,
10 di hand vilde leida meg ogso der, og di høgre hand vilde halda meg fast.
cena awm nang a kut ing ni sawi bai kawp ti, nak tang ben kut ing ak cak cana nim tu kaw.
11 Og sagde eg: «Myrker løyne meg, og ljoset verte natt ikringum meg, »
Thannaak ing ni hlip kawmsaw vangnaak ce ka ven tloek awh thannaak na coeng kaw,” ti mai nyng seiawm,
12 so vilde ikkje heller myrkret gjera noko myrkt for deg, og natti vilde vera ljos som dagen, myrkret vilde vera som ljoset.
thannaak ing nang ce amni sing noeng tikaw; khawmthan ce dai amyihna vang kaw, thannaak ce nang aham vangnaak na awm kaw.
13 For du hev skapt mine nyro, du hev verka meg i morsliv.
Ikawtih nang ing kak kawlung khui boeih ve sai hyk ti; ka nu ak phoen khui awh nang ing ni sing boeih hawh hyk ti.
14 Eg takkar deg, av di eg er laga på øgjeleg underfull vis; underfulle er dine verk, og mi sjæl veit det so vel.
Kqih awm ingkaw kawpoek kyi na nani sai a dawngawh nang ce nim kyihcah nyng; nang a ik-oeih saikhqi ve poek kyi na awm hy tice ak leek cana sim pheng nyng.
15 Mine bein var ikkje dulde for deg då eg vart laga i løynd, då eg med kunst vart verka djupt i jordi.
Ang hyp na sai na ka awm awh, ka pumqaw sainaak ve nang a venawh kawng thuh thai na am awm hy. Khawmdek a dungnaak awh kutoet na bawl na ka awm awh,
16 Då eg var eit foster, såg dine augo meg, og i di bok vart dei alle uppskrivne, dei dagar som vart fastsette, då ikkje ein av deim var komen.
na mik ing ak bawl qu hlan ka pum ve hu hawh hy. Kai a khawnghi caksak na ak awmkhqi boeih ce pynoet awm ang coeng hlan awh, na cauk awh qee na awm hawh hy.
17 Og kor dyre dine tankar er for meg, du Gud, kor store summarne er av deim!
Aw Khawsa, nak poeknaakkhqi ve kai aham a phu tlo soeih mah hy!
18 Vil eg telja deim, so er dei fleire enn sand; eg vaknar, og endå er eg hjå deg.
Ka toek aham a awm mai mantaw, dizui dek anglakawh doem khqoet kaw. Kang hqyng law awh, na venawh awm hyn bak bak bai nyng.
19 Gud, gjev du vilde drepa den ugudlege! og de, blodfuse menner, vik burt frå meg -
Aw Bawipa, nang ing thlakche khqi doeng mah na him mai mantaw! Nangmih thlang a thin a mik ngaih tloek, ka venawh kawng ak hla na awm hoer uh!
20 dei som nemner deg med fulskap, brukar ditt namn til lygn - dine fiendar!
Vekkhqi ing nang ce ak che na nik kqawn ngah ngah unawh; na qaalkhqi ing nang ming ce amak thym na hawna uhy.
21 Skulde eg ikkje, Herre, hata deim som hatar deg, og styggjast ved deim som stend deg imot?
Aw Bawipa, nang anik sawhnaakkhqi ce sawh na nyng saw, nang qaal na anik thawh sihkhqi ce am ka tyih nawh nu?
22 Med det sterkaste hatet hatar eg deim, fiendar er dei for meg.
Cekkhqi sawhnaak doeng ni ka taak; cekkhqi ce ka qaal nani kak poek.
23 Ransaka meg, Gud, og kjenn mitt hjarta! Prøv meg og kjenn mine tankar!
Aw Khawsa, nang ing ni sek nawhtaw, kak kawlung ve sim law lah; ni noek ni dak nawhtaw kak kawpoekkhqi ve sim law lah.
24 Og sjå um eg er på veg til pinsla, og leid meg på æveleg veg!
Kai awh boeseetnaak khqi ak awm hy voei nu, toek nawhtaw, kumqui lam awh ni sawi lah.

< Salmenes 139 >