Salmenes 137

1 Ved Babels elvar, der sat me og gret, når me kom Sion i hug.

2 På vier-runnarne der i landet hengde me harporne våre.

3 For der kravde dei som heldt oss fanga song av oss, og våre plågarar kravde gleda: «Syng åt oss av Sions songar!»

4 Korleis kann me syngja Herrens song på framand jord?

5 Um eg gløymer deg, Jerusalem, so gjev mi høgre hand må gløyma seg burt!

6 Gjev tunga må hanga fast ved gomen min, dersom eg ikkje kjem deg i hug, dersom eg ikkje set Jerusalem yver mi høgste gleda.

7 Herre, hugsa Edoms søner Jerusalems dag! dei som sagde: «Riv ned, riv ned, radt ned til grunnen!»

8 Babels dotter, du øydelagde! sæl er den som gjev deg løn for den gjerning du gjorde imot oss!

9 Sæl er den som tek og krasar dine småborn imot berget!