< Salmenes 135 >
1 Halleluja! Lova Herrens namn, lova, de Herrens tenarar,
Monkamfo Awurade. Monkamfo Awurade din; monkamfo no, mo Awurade asomfoɔ,
2 de som stend i Herrens hus, i fyregardarne til vår Guds hus!
mo a mosom wɔ Awurade fie, wɔ adihɔ a ɛwɔ yɛn Onyankopɔn fie.
3 Lova Herren, for Herren er god! Syng lov for hans namn, for det er yndelegt.
Monkamfo Awurade ɛfiri sɛ ɔyɛ; monto ayɛyie dwom mma ne din, na ɛno na ɛyɛ anisɔ.
4 For Jakob hev Herren valt seg ut, Israel til sin eigedom.
Awurade ayi Yakob sɛ ɔnyɛ ne deɛ, wayi Israel sɛ nʼadeɛ a ɛsom bo.
5 For eg veit at Herren er stor, og vår Herre er meir enn alle gudar.
Menim sɛ Awurade so; Ɔso sene anyame nyinaa.
6 Herren gjer alt det han vil i himmelen og på jordi, i havi og i alle djup,
Awurade yɛ deɛ ɔpɛ biara, wɔ ɔsoro ne asase so, ɛpo ne emu abunu nyinaa.
7 han som let eim stiga upp frå enden av jordi, gjer eldingar til regn, som fører ut or sine gøymslor vind,
Ɔma omununkum ma ne ho so firi asase ano ba; ɔsoma anyinam ka osutɔ ho na ɔma ahum tu firi nʼakoradan mu.
8 han som slo dei fyrstefødde i Egyptarland både av folk og fe,
Ɔkumm Misraim mmakan, nnipa ne mmoa mmakan.
9 som sende teikn og under midt i deg, Egyptarland, mot Farao og alle hans tenarar.
Ɔsomaa ne nsɛnkyerɛnneɛ ne nʼanwanwadeɛ baa mo mfimfini, Ao Misraim, de tiaa Farao ne nʼasomfoɔ nyinaa.
10 Han som slo mange heidningefolk og drap megtige kongar,
Ɔsɛee amanaman pii na ɔkunkumm ahemfo akɛseɛ,
11 Sihon, amoritarkongen, og Basans konge Og, og alle Kana’ans kongerike,
Amorifoɔ ɔhene, Sihon Basan ɔhene, Og ne Kanaan ahemfo nyinaa,
12 og gav deira land til arv, til arv for Israel, sitt folk.
na ɔde wɔn nsase maa sɛ agyapadeɛ; ɔde maa ne nkurɔfoɔ Israelfoɔ.
13 Herre, ditt namn varer æveleg, Herre, ditt minne frå ætt til ætt.
Ao Awurade, wo din wɔ hɔ daa. Ao Awurade wo din ahyeta awoɔ ntoatoasoɔ nyinaa mu.
14 For Herren skal døma sitt folk og ynkast yver sine tenarar.
Awurade bɛdi ama ne nkurɔfoɔ na ɔbɛhunu nʼasomfoɔ mmɔbɔ.
15 Heidninge-avgudar er sylv og gull, eit verk av menneskjehender.
Amanaman no ahoni yɛ dwetɛ ne sikakɔkɔɔ a wɔde onipa nsa na ayɛ.
16 Dei hev munn, men talar ikkje, dei hev augo, men ser ikkje,
Wɔwɔ ano, nanso wɔntumi nkasa, wɔwɔ ani, nanso wɔnhunu adeɛ;
17 dei hev øyro, men høyrer ikkje, og ingen ande er i deira munn.
wɔwɔ aso, nanso wɔnte asɛm, na ahomeɛ nso nni wɔn anom.
18 Som desse er, vert dei som lagar deim, alle som set si lit til deim.
Wɔn a wɔyɛɛ ahoni no bɛyɛ sɛ wɔn ara, saa ara na wɔn a wɔde wɔn ho to wɔn so no bɛyɛ.
19 Israels hus, lova Herren! Arons hus, lova Herren!
Monkamfo Awurade, Ao Israel fiefoɔ; monkamfo Awurade, Ao Aaron fiefoɔ;
20 Levis hus, lova Herren! De som ottast Herren, lova Herren!
monkamfo Awurade, Ao Lewi fiefoɔ; monkamfo Awurade, mo a mosuro no.
21 Lova vere Herren frå Sion, han som bur i Jerusalem! Halleluja!
Momfiri Sion nkamfo Awurade, monkamfo deɛ ɔte Yerusalem no. Monkamfo Awurade.