Salmenes 135
1 Halleluja! Lova Herrens namn, lova, de Herrens tenarar,
Halleluja! Lov Herrens navn, lov, I Herrens tjenere,
2 de som stend i Herrens hus, i fyregardarne til vår Guds hus!
I som står i Herrens hus, i forgårdene til vår Guds hus!
3 Lova Herren, for Herren er god! Syng lov for hans namn, for det er yndelegt.
Lov Herren! for Herren er god, lovsyng hans navn! for det er liflig.
4 For Jakob hev Herren valt seg ut, Israel til sin eigedom.
For Herren har utvalgt sig Jakob, Israel til sin eiendom.
5 For eg veit at Herren er stor, og vår Herre er meir enn alle gudar.
Jeg vet at Herren er stor, og vår Herre større enn alle guder.
6 Herren gjer alt det han vil i himmelen og på jordi, i havi og i alle djup,
Herren gjør alt det han vil, i himmelen og på jorden, i havene og alle dyp,
7 han som let eim stiga upp frå enden av jordi, gjer eldingar til regn, som fører ut or sine gøymslor vind,
han som lar regnskyer stige op fra jordens ende, gjør lyn til regn, fører vind ut av sine forrådshus,
8 han som slo dei fyrstefødde i Egyptarland både av folk og fe,
han som slo de førstefødte i Egypten, både mennesker og fe.
9 som sende teikn og under midt i deg, Egyptarland, mot Farao og alle hans tenarar.
som sendte tegn og under midt i dig, Egypten, mot Farao og mot alle hans tjenere,
10 Han som slo mange heidningefolk og drap megtige kongar,
han som slo mange hedningefolk og drepte mektige konger,
11 Sihon, amoritarkongen, og Basans konge Og, og alle Kana’ans kongerike,
Sihon, amorittenes konge, og Og, Basans konge, og alle Kana'ans kongeriker,
12 og gav deira land til arv, til arv for Israel, sitt folk.
og gav deres land til arv, gav Israel, sitt folk, det til arv.
13 Herre, ditt namn varer æveleg, Herre, ditt minne frå ætt til ætt.
Herre, ditt navn blir til evig tid, Herre, ditt minne fra slekt til slekt.
14 For Herren skal døma sitt folk og ynkast yver sine tenarar.
For Herren skal dømme sitt folk, og han skal miskunne sig over sine tjenere.
15 Heidninge-avgudar er sylv og gull, eit verk av menneskjehender.
Hedningenes avguder er sølv og gull, et verk av menneskers hender.
16 Dei hev munn, men talar ikkje, dei hev augo, men ser ikkje,
De har munn, men taler ikke; de har øine, men ser ikke;
17 dei hev øyro, men høyrer ikkje, og ingen ande er i deira munn.
de har ører, men hører ikke, og det er ikke nogen ånde i deres munn.
18 Som desse er, vert dei som lagar deim, alle som set si lit til deim.
Som de selv er, blir de som gjør dem, hver den som setter sin lit til dem.
19 Israels hus, lova Herren! Arons hus, lova Herren!
Israels hus, lov Herren! Arons hus, lov Herren!
20 Levis hus, lova Herren! De som ottast Herren, lova Herren!
Levis hus, lov Herren! I som frykter Herren, lov Herren!
21 Lova vere Herren frå Sion, han som bur i Jerusalem! Halleluja!
Lovet være Herren fra Sion, han som bor i Jerusalem! Halleluja!
