Salmenes 135
1 Halleluja! Lova Herrens namn, lova, de Herrens tenarar,
Treño t’Ià. Bangò ty tahina’ Iehovà; mandrengea, ry mpitoro’Iehovà,
2 de som stend i Herrens hus, i fyregardarne til vår Guds hus!
Ry mpijohañe añ’anjomba’Iehovà, an-kiririsan’ anjomban’ Añahareo,
3 Lova Herren, for Herren er god! Syng lov for hans namn, for det er yndelegt.
Rengeo, t’Ià, amy te soa t’Iehovà; sabò i tahina’ey ty amy volonahe’ey.
4 For Jakob hev Herren valt seg ut, Israel til sin eigedom.
Amy te jinobo’ Ià ho am-bata’e t’Iakobe, ho vara’e t’Israele.
5 For eg veit at Herren er stor, og vår Herre er meir enn alle gudar.
Fantako te ra’elahy t’Iehovà, le mandikoatse ze atao ‘ndrahare iaby t’i Talè.
6 Herren gjer alt det han vil i himmelen og på jordi, i havi og i alle djup,
Manao ze satri’e t’Iehovà, an-dindiñe añe naho an-tane atoy, amy riakey vaho an-tsikeokeoke ao.
7 han som let eim stiga upp frå enden av jordi, gjer eldingar til regn, som fører ut or sine gøymslor vind,
Ampionjone’e hirik’ añ’olon-tane añe ty mika; anoa’e helatse o orañeo vaho akare’e boak’an-driha’e ao ty tioke.
8 han som slo dei fyrstefødde i Egyptarland både av folk og fe,
Zinama’e o tañoloñoloña’ i Mitsraimeo, ndra ondaty ndra biby.
9 som sende teikn og under midt i deg, Egyptarland, mot Farao og alle hans tenarar.
Nañiraha’e viloñe naho halatsàñe mb’añivo’areo ao, ihe ‘nio, ry Mitsraime, amy Parò vaho amo mpitoro’e iabio.
10 Han som slo mange heidningefolk og drap megtige kongar,
Narotsa’e ty fifeheañe maro, binaibai’e o mpanjaka fanalolahio,
11 Sihon, amoritarkongen, og Basans konge Og, og alle Kana’ans kongerike,
i Sikone, mpanjaka’ o nte Emoreo, naho i Oge, mpanjaka’ i Basane, vaho o fonga fifeleha’ i Kanàneo;
12 og gav deira land til arv, til arv for Israel, sitt folk.
Le natolo’e ho lova ty tane’ iareo, ho lova’ Israele, ondati’eo.
13 Herre, ditt namn varer æveleg, Herre, ditt minne frå ætt til ætt.
Ry Iehovà, tsy modo ty tahina’o, ty fitiahiañ’ azo ry Iehovà, le nainai’e donia.
14 For Herren skal døma sitt folk og ynkast yver sine tenarar.
Fa homei’ Iehovà to ondati’eo le ho tretreze’e o mpitoro’eo.
15 Heidninge-avgudar er sylv og gull, eit verk av menneskjehender.
Volafoty naho volamena o raham-pahasive’ o kilakila ‘ndatioo, ty sata-pità’ ondaty.
16 Dei hev munn, men talar ikkje, dei hev augo, men ser ikkje,
Ie manam-bava, fe tsy mirehake, ama-maso, fe tsy mahatrea;
17 dei hev øyro, men høyrer ikkje, og ingen ande er i deira munn.
aman-tsofy, fe tsy mahatsanoñe, vaho tsy mahakofòke o vava’iareoo.
18 Som desse er, vert dei som lagar deim, alle som set si lit til deim.
Ho hambañe am’iereo o mpanao iareoo, Eka, ze hene miato am’iereo.
19 Israels hus, lova Herren! Arons hus, lova Herren!
Ry anjomba’ Israele, Andriaño t’Iehovà; ry akiba’ i Aharone, andriaño t’Iehovà;
20 Levis hus, lova Herren! De som ottast Herren, lova Herren!
ry kivoho’ i Levio, andriaño t’Iehovà; ry mpañeveñe am’Iehovà, andriaño t’Iehovà.
21 Lova vere Herren frå Sion, han som bur i Jerusalem! Halleluja!
Andriaño boak’e Tsiône ao t’Iehovà, ry mpimoneñe e Ierosalaimeo. Treño t’Ià.
