Salmenes 132
1 Ein song til høgtidsferderne. Herre, kom i hug for David all hans møda!
Rabbiyow, bal xusuuso Daa'uud Dhibaatooyinkiisii oo dhan,
2 Han som svor for Herren, lova Jakobs velduge:
Iyo siduu Rabbiga ugu dhaartay, Oo nidar ugu galay Ilaaha Xoogga leh oo Yacquub, isagoo leh,
3 «Ikkje gjeng eg inn i mitt heimetjeld, ikkje stig eg upp på lega i mi seng,
Hubaal anigu geli maayo teendhada gurigayga, Sariirtaydana fuuli maayo,
4 ikkje unner eg augo svevn, ikkje augneloki ein blund,
Indhahayga seexasho isugu qaban maayo, Il iyo baalna isu keeni maayo,
5 fyrr eg finn ein stad for Herren, ein bustad for Jakobs velduge.»
Ilaa aan meel u helo Rabbiga, Oo aan taambuug u helo Kan Xoogga leh oo Yacquub.
6 Sjå, me høyrde um henne i Efrata, so fann me henne i skogbygdi.
Bal eeg, annagu waxaan ku maqalnay Efraataah, Oo waxaan ka helnay berrinkii duurka.
7 Lat oss ganga til hans bustad, lat oss tilbeda for hans fotskammel!
Waxaan geli doonnaa taambuugyadiisa, Oo waxaan ku sujuudi doonnaa meeshuu cagaha saarto.
8 Statt upp, Herre, og kom til din kvilestad, du og ditt veldes kista!
Rabbiyow, sara joogso, oo meeshaada nasashada gal, Adiga iyo sanduuqa xooggaaguba.
9 Prestarne dine klæde seg i rettferd, og dine trugne ropa med fagnad!
Wadaaddadaadu xaqnimo ha huwadeen, Quduusiintaaduna farxad ha la qayliyeen.
10 For David, din tenars skuld vis ikkje frå deg åsyni åt den du hev salva!
Addoonkaagii Daa'uud daraaddiis Ha sii jeedin kaaga subkan wejigiisa.
11 Herren hev svore David ein sann eid, den gjeng han ikkje ifrå: «Av di livsfrukt vil eg setja kongar på din stol.
Rabbigu run buu Daa'uud ugu dhaartay, Oo dhaartiisiina ka soo noqon maayo, Midhaha jidhkaaga midkood ayaan carshigaaga ku fadhiisin doonaa.
12 Dersom dine søner held mi pakt og mine vitnemål som eg skal læra deim, so skal og deira søner æveleg og alltid sitja på din kongsstol.»
Carruurtaadu hadday xajiyaan axdigayga Iyo markhaatifurkayga aan iyaga bari doono, De markaas carruurtooduna weligood bay ku fadhiisan doonaan carshigaaga.
13 For Herren hev valt seg Sion, han ynskte det til sin bustad:
Waayo, Rabbigu wuu doortay Siyoon, Oo wuxuu u jeclaystay inuu rugtiisii ka dhigto.
14 «Dette er min kvilestad for all tid, her vil eg bu, for det hev eg ynskt.
Halkanu waa meeshaydii nasashada weligeedba, Halkanaan degganaan doonaa, waayo, waan jeclaystay.
15 Maten her vil eg rikleg signa, dei fatige vil eg metta med brød,
Waxaan iyada aad iyo aad ugu barakayn doonaa quud, Oo masaakiinteeda waxaan ka dhergin doonaa cunto.
16 og prestarne vil eg klæda med frelsa, og dei gudlege skal ropa høgt av fagnad.
Wadaaddadeedana waxaan huwin doonaa badbaado, Quduusiinteeduna aad bay ula qaylin doonaan farxad.
17 Der vil eg lata veksa upp eit horn for David, der hev eg stelt til ei lampa for den eg hev salva.
Halkaas waxaan ka dhigi doonaa in gees Daa'uud u soo baxo, Waxaan laambad u diyaariyey kii aan subkaday.
18 Hans fiendar vil eg klæda med skam, men yver honom skal hans kruna stråla.»
Cadaawayaashiisa waxaan huwin doonaa ceeb, Laakiinse taajkiisu madaxiisuu ku waari doonaa.
