< Salmenes 132 >
1 Ein song til høgtidsferderne. Herre, kom i hug for David all hans møda!
Nzembo ya mobembo mpo na kokende na Tempelo ya Yawe. Yawe, kanisa Davidi; kanisa pasi na ye nyonso!
2 Han som svor for Herren, lova Jakobs velduge:
Alapaki ndayi oyo epai na Yawe, epai ya Elombe ya Jakobi:
3 «Ikkje gjeng eg inn i mitt heimetjeld, ikkje stig eg upp på lega i mi seng,
« Nakokota na ndako na ngai te, nakomata na mbeto na ngai te,
4 ikkje unner eg augo svevn, ikkje augneloki ein blund,
nakokanga miso na ngai te mpo na kolala pongi to mpo na konimba mwa moke
5 fyrr eg finn ein stad for Herren, ein bustad for Jakobs velduge.»
kino nakozwa Esika mpo na Yawe, Ndako mpo na Elombe ya Jakobi. »
6 Sjå, me høyrde um henne i Efrata, so fann me henne i skogbygdi.
Toyokaki sango na tina na yango na Efrata, tomonaki yango na elanga ya Yari.
7 Lat oss ganga til hans bustad, lat oss tilbeda for hans fotskammel!
Tokende na Ndako na Ye, togumbama liboso ya enyatelo makolo na yango.
8 Statt upp, Herre, og kom til din kvilestad, du og ditt veldes kista!
Yawe, telema, yaka na Esika na Yo ya bopemi! Yaka elongo na Sanduku ya Boyokani epai wapi nguya na Yo ezali.
9 Prestarne dine klæde seg i rettferd, og dine trugne ropa med fagnad!
Tika ete Banganga-Nzambe na Yo balata bosembo lokola elamba; mpe tika ete basantu na Yo baganga na esengo!
10 For David, din tenars skuld vis ikkje frå deg åsyni åt den du hev salva!
Mpo na Davidi, mosali na Yo, kobengana mopakolami na Yo te!
11 Herren hev svore David ein sann eid, den gjeng han ikkje ifrå: «Av di livsfrukt vil eg setja kongar på din stol.
Yawe alapaki epai ya Davidi ndayi ya solo, oyo akowangana te: « Nakotia moko kati na bakitani na yo na kiti na yo ya bokonzi.
12 Dersom dine søner held mi pakt og mine vitnemål som eg skal læra deim, so skal og deira søner æveleg og alltid sitja på din kongsstol.»
Soki bana na yo babateli boyokani mpe mibeko na ngai, bana na bango mpe bakokitana na yo lokola bakonzi, mpe ekosalema bongo mpo na libela. »
13 For Herren hev valt seg Sion, han ynskte det til sin bustad:
Pamba te Yawe aponaki Siona, asepelaki kokomisa yango Esika na Ye ya kovanda:
14 «Dette er min kvilestad for all tid, her vil eg bu, for det hev eg ynskt.
« Ezali Esika na ngai ya bopemi mpo na libela; nakovanda awa, pamba te nasepelaki na yango.
15 Maten her vil eg rikleg signa, dei fatige vil eg metta med brød,
Nakopambola, nakopambola yango na biloko ebele, nakotondisa babola na yango na bilei.
16 og prestarne vil eg klæda med frelsa, og dei gudlege skal ropa høgt av fagnad.
Nakolatisa Banganga-Nzambe na yango lobiko, mpe bato na yango bakoganga na esengo.
17 Der vil eg lata veksa upp eit horn for David, der hev eg stelt til ei lampa for den eg hev salva.
Kuna na Siona, nakobakisa nguya ya Davidi, mpe nakobimisela ye mokitani, mopakolami na ngai, lokola mwinda ya kopela.
18 Hans fiendar vil eg klæda med skam, men yver honom skal hans kruna stråla.»
Nakoyokisa banguna na ye soni, mpe motole na ye ekongenga na mbunzu na ye. »