Salmenes 132
1 Ein song til høgtidsferderne. Herre, kom i hug for David all hans møda!
O Yahweh, lagipem para kenni David dagiti amin a pakarigatanna.
2 Han som svor for Herren, lova Jakobs velduge:
Lagipem no kasano a nagsapata isuna kenni Yahweh, ti panagkarina iti Mannakabalin a Dios ni Jacob.
3 «Ikkje gjeng eg inn i mitt heimetjeld, ikkje stig eg upp på lega i mi seng,
Kinunana, “Saanakto a sumrek iti balayko wenno mapan iti pagiddaak,
4 ikkje unner eg augo svevn, ikkje augneloki ein blund,
saanakto a maturog wenno aginana
5 fyrr eg finn ein stad for Herren, ein bustad for Jakobs velduge.»
aginggana makabirukak iti lugar nga agpaay kenni Yahweh, a tabernakulo para iti Mannakabalin a Dios ni Jacob.”
6 Sjå, me høyrde um henne i Efrata, so fann me henne i skogbygdi.
Adtoy, nangngegmi iti maipanggep iti daytoy idiay Efrata; nasarakanmi daytoy kadagiti kataltalonan ti Jaar.
7 Lat oss ganga til hans bustad, lat oss tilbeda for hans fotskammel!
Umunegkaminto iti tabernakulo ti Dios; agdayawkaminto iti sakaananna.
8 Statt upp, Herre, og kom til din kvilestad, du og ditt veldes kista!
Tumakderka, O Yahweh; umayka iti pagin-inanaam a lugar.
9 Prestarne dine klæde seg i rettferd, og dine trugne ropa med fagnad!
Makawesan koma iti kinatarnaw dagiti papadim; agpukkaw koma iti rag-o dagiti napudno a taom.
10 For David, din tenars skuld vis ikkje frå deg åsyni åt den du hev salva!
Para iti adipenmo a ni David, saanmo a tallikodan ti pinulotam nga ari.
11 Herren hev svore David ein sann eid, den gjeng han ikkje ifrå: «Av di livsfrukt vil eg setja kongar på din stol.
Nagsapata ni Yahweh nga agbalin a matalek kenni David; saananto a baliwan iti sapatana: “Isaadkonto ti maysa kadagiti kaputotam iti tronom.
12 Dersom dine søner held mi pakt og mine vitnemål som eg skal læra deim, so skal og deira søner æveleg og alltid sitja på din kongsstol.»
No salimetmetan dagiti annakmo ti tulag ken dagiti lintegko nga isurokto kadakuada, agtugawto met dagiti annakda iti tronom iti agnanayon nga awan patinggana.”
13 For Herren hev valt seg Sion, han ynskte det til sin bustad:
Pudno a pinili ni Yahweh ti Sion; tinarigagayanna isuna a pagnaedanna.
14 «Dette er min kvilestad for all tid, her vil eg bu, for det hev eg ynskt.
Daytoy ti lugar a paginanaak iti agnanayon, agnaedakto ditoy, ta tarigagayak isuna.
15 Maten her vil eg rikleg signa, dei fatige vil eg metta med brød,
Aglaplapusananto a bendisionak isuna iti pakasapulanna; pennekekto iti tinapay dagiti nakurapayna.
16 og prestarne vil eg klæda med frelsa, og dei gudlege skal ropa høgt av fagnad.
Kawesakto dagiti papadina iti pannakaisalakan; agpukkawto dagiti napudno a tattaona iti napigsa gapu iti rag-o.
17 Der vil eg lata veksa upp eit horn for David, der hev eg stelt til ei lampa for den eg hev salva.
Sadiay, patuboekto ti sara ni David; nangikabilak sadiay iti pagsilawan para iti pinulotak.
18 Hans fiendar vil eg klæda med skam, men yver honom skal hans kruna stråla.»
Kawesakto dagiti kabusorna iti bain, ngem agraniagto ti balangatna.
