< Salmenes 132 >
1 Ein song til høgtidsferderne. Herre, kom i hug for David all hans møda!
A SONG OF THE ASCENTS. Remember, YHWH, for David, all his afflictions;
2 Han som svor for Herren, lova Jakobs velduge:
Who has sworn to YHWH, He has vowed to the Mighty One of Jacob:
3 «Ikkje gjeng eg inn i mitt heimetjeld, ikkje stig eg upp på lega i mi seng,
“If I enter into the tent of my house, If I go up on the couch of my bed,
4 ikkje unner eg augo svevn, ikkje augneloki ein blund,
If I give sleep to my eyes, To my eyelids—slumber,
5 fyrr eg finn ein stad for Herren, ein bustad for Jakobs velduge.»
Until I find a place for YHWH, dwelling places for the Mighty One of Jacob.”
6 Sjå, me høyrde um henne i Efrata, so fann me henne i skogbygdi.
Behold, we have heard it in Ephratah, We have found it in the fields of the forest.
7 Lat oss ganga til hans bustad, lat oss tilbeda for hans fotskammel!
We come into His dwelling places, We bow ourselves at His footstool.
8 Statt upp, Herre, og kom til din kvilestad, du og ditt veldes kista!
Arise, O YHWH, to Your rest, You, and the Ark of Your strength,
9 Prestarne dine klæde seg i rettferd, og dine trugne ropa med fagnad!
Your priests put on righteousness, And Your pious ones cry aloud.
10 For David, din tenars skuld vis ikkje frå deg åsyni åt den du hev salva!
For the sake of Your servant David, Do not turn back the face of Your anointed.
11 Herren hev svore David ein sann eid, den gjeng han ikkje ifrå: «Av di livsfrukt vil eg setja kongar på din stol.
YHWH has sworn truth to David, He does not turn back from it: “Of the fruit of your body, I set on the throne for you.
12 Dersom dine søner held mi pakt og mine vitnemål som eg skal læra deim, so skal og deira søner æveleg og alltid sitja på din kongsstol.»
If your sons keep My covenant, And My testimonies that I teach them, Their sons also forever and ever Sit on the throne for you.”
13 For Herren hev valt seg Sion, han ynskte det til sin bustad:
For YHWH has fixed on Zion, He has desired [it] for a seat to Himself,
14 «Dette er min kvilestad for all tid, her vil eg bu, for det hev eg ynskt.
“This [is] My rest forever and ever, Here I sit, for I have desired it.
15 Maten her vil eg rikleg signa, dei fatige vil eg metta med brød,
I greatly bless her provision, I satisfy her poor [with] bread,
16 og prestarne vil eg klæda med frelsa, og dei gudlege skal ropa høgt av fagnad.
And I clothe her priests [with] salvation, And her pious ones sing aloud.
17 Der vil eg lata veksa upp eit horn for David, der hev eg stelt til ei lampa for den eg hev salva.
There I cause a horn to spring up for David, I have arranged a lamp for My Anointed.
18 Hans fiendar vil eg klæda med skam, men yver honom skal hans kruna stråla.»
I clothe His enemies [with] shame, And His crown flourishes on Him!”