Salmenes 132
1 Ein song til høgtidsferderne. Herre, kom i hug for David all hans møda!
Oh Jehova, hinumdumi alang kang David Ang tanan niyang kagul-anan;
2 Han som svor for Herren, lova Jakobs velduge:
Giunsa niya ang pagpanumpa kang Jehova, Ug sa pagsaad sa Gamhanan ni Jacob:
3 «Ikkje gjeng eg inn i mitt heimetjeld, ikkje stig eg upp på lega i mi seng,
Sa pagkatinuod dili ako mosulod sa balong-balong sa akong balay, Ni mosaka ako ngadto sa akong higdaanan;
4 ikkje unner eg augo svevn, ikkje augneloki ein blund,
Dili ko pakatulgon ang akong mga mata, Ni tugotan ko nga mahatagpilaw ang akong mga tabon-tabon;
5 fyrr eg finn ein stad for Herren, ein bustad for Jakobs velduge.»
Hangtud nga makakaplag ako ug dapit alang kang Jehova, Usa ka tabernaculo alang sa Gamhanan ni Jacob.
6 Sjå, me høyrde um henne i Efrata, so fann me henne i skogbygdi.
Ania karon, sa Ephrata nadungog namo kini: Hingpalgan namo kini sa kapatagan sa lasang.
7 Lat oss ganga til hans bustad, lat oss tilbeda for hans fotskammel!
Mangadto kita sa iyang mga tabernaculo; Managsimba kita didto sa tumbanan sa iyang mga tiil.
8 Statt upp, Herre, og kom til din kvilestad, du og ditt veldes kista!
Tumindog ka, Oh Jehova, ngadto sa imong dapit nga pahulayanan; Ikaw, ug ang arca sa imong kalig-on.
9 Prestarne dine klæde seg i rettferd, og dine trugne ropa med fagnad!
Pasul-obi ang imong mga sacerdote sa pagkamatarung; Ug pahugyawa sa kalipay ang imong mga balaan.
10 For David, din tenars skuld vis ikkje frå deg åsyni åt den du hev salva!
Tungod lamang kang David nga imong alagad Ayaw ipalingiw ang nawong sa imong dinihog.
11 Herren hev svore David ein sann eid, den gjeng han ikkje ifrå: «Av di livsfrukt vil eg setja kongar på din stol.
Si Jehova nanumpa kang David sa kamatuoran; Siya dili mobulag gikan niana: Sa bunga sa imong lawas igabutang ko sa imong trono.
12 Dersom dine søner held mi pakt og mine vitnemål som eg skal læra deim, so skal og deira søner æveleg og alltid sitja på din kongsstol.»
Kong ang imong mga anak managbantay sa akong tugon Ug sa akong pagpamatuod nga akong igatudlo kanila, Ang ilang mga anak usab molingkod sa imong trono hangtud sa walay katapusan.
13 For Herren hev valt seg Sion, han ynskte det til sin bustad:
Kay si Jehova nagpili sa Sion; Iyang gitinguha kini nga alang sa iyang puloy-anan.
14 «Dette er min kvilestad for all tid, her vil eg bu, for det hev eg ynskt.
Kini mao ang akong dapit nga pahulayanan sa walay katapusan: Dinhi magapuyo ako; kay gitinguha ko kini.
15 Maten her vil eg rikleg signa, dei fatige vil eg metta med brød,
Sa madagayaon gayud ako magapanalangin sa iyang makaon: Pagabusgon ko sa tinapay ang iyang mga kabus.
16 og prestarne vil eg klæda med frelsa, og dei gudlege skal ropa høgt av fagnad.
Ingon man usab ang iyang mga sacerdote, pagabistihan ko sa kaluwasan; Ug ang iyang mga balaan managhugyaw sa makusog tungod sa kalipay.
17 Der vil eg lata veksa upp eit horn for David, der hev eg stelt til ei lampa for den eg hev salva.
Didto himoon ko nga ang sungay ni David mosalingsing: Ako nagtagana ug lamparahan alang sa akong dinihog.
18 Hans fiendar vil eg klæda med skam, men yver honom skal hans kruna stråla.»
Ang iyang mga kaaway pagabistihan ko sa kaulawan; Apan sa ibabaw sa iyang kaugalingon mamulak ang iyang purongpurong.
