< Salmenes 131 >

1 Ein song til høgtidsferderne; av David. Herre, ikkje er mitt hjarta stolt og ikkje augo mine storlåtne, og ikkje gjeng eg med tankar som er altfor underlege for meg.
MAIN Ieowa, monion i jota aklapalap, o por en maj ai jota aklapalap; i jota kin inon ion dodok, me i jota itar on.
2 Nei, eg hev fenge sjæli til å vera still og tegja som avvant barn hjå mor si, som avvant barn er sjæli mi hjå meg.
Melel, i kamoleileilar monion i dueta kijin jeri me muei jan didi en a nono; duen jeri me muei jan didi en a nono, iduen monion i moleileilar.
3 Venta, Israel, på Herren, frå no og i all æva!
Ijrael, auiaui Ieowa jan met o kokolata!

< Salmenes 131 >