< Salmenes 131 >

1 Ein song til høgtidsferderne; av David. Herre, ikkje er mitt hjarta stolt og ikkje augo mine storlåtne, og ikkje gjeng eg med tankar som er altfor underlege for meg.
Thaburi ya Daudi Wee Jehova, ngoro yakwa ndĩrĩ na mwĩgaatho, o na maitho makwa ti ma mwĩtũũgĩrio; niĩ ndirũmbũyanagia na maũndũ manene, o na kana maũndũ ma magegania marĩa mangĩrĩte.
2 Nei, eg hev fenge sjæli til å vera still og tegja som avvant barn hjå mor si, som avvant barn er sjæli mi hjå meg.
No rĩrĩ, nĩhooreretie na ngakiria ngoro yakwa; o ta kaana gatuithĩtio iria gakuuĩtwo nĩ nyina, o ta kaana gatuithĩtio iria nĩguo ngoro yakwa ĩhaana ĩrĩ thĩinĩ wakwa.
3 Venta, Israel, på Herren, frå no og i all æva!
Atĩrĩrĩ wee Isiraeli, wĩhokage Jehova rĩu na nginya tene.

< Salmenes 131 >