< Salmenes 130 >
1 Ein song til høgtidsferderne. Or djupet ropar eg på deg, Herre!
Een bedevaartslied. Uit de diepten, o Jahweh, roep ik tot U,
2 Herre, høyr på mi røyst, lat dine øyro merka mi bønerøyst!
Heer, hoor mijn klagen; Laat uw oren toch luisteren Naar mijn bidden en smeken!
3 Dersom du, Herre, vil gøyma på misgjerningar, Herre, kven kann då standa?
Ach Jahweh, zo Gij de zonde gedenkt, Ach Heer, wie zou het bestaan?
4 For hjå deg er forlatingi, at dei skal ottast deg.
Neen, bij U is vergeving, Opdat ik vol hoop U zou vrezen, o Jahweh.
5 Eg vonar på Herren, mi sjæl vonar, og eg ventar på hans ord.
Mijn ziel schouwt hunkerend naar zijn belofte, Mijn ziel smacht naar den Heer;
6 Mi sjæl ventar på Herren meir enn vaktmenner på morgonen, vaktmenner på morgonen.
Meer dan wachters naar de morgen,
7 Venta, Israel, på Herren! for hjå Herren er nåden, og stor utløysing er hjå honom.
Ziet Israël naar Jahweh uit. Want bij Jahweh is ontferming, En overvloed van verlossing;
8 Og han skal løysa Israel frå alle deira misgjerningar.
Hij zal Israël bevrijden Van al zijn zonden!