< Salmenes 129 >

1 Ein song til høgtidsferderne. Mykje hev dei trengt meg alt ifrå min ungdom - so segje Israel -
Madalas na ako'y dinalamhati nila mula sa aking kabataan, sabihin ngayon ng Israel,
2 mykje hev dei trengt meg alt ifrå min ungdom; men dei hev ikkje fenge bugt med meg.
Madalas na ako'y dinalamhati nila mula sa aking kabataan: gayon ma'y hindi (sila) nanganaig laban sa akin.
3 På min rygg hev pløgjarar pløgt, dei hev gjort sine forer lange.
Ang mga mangaararo ay nagsiararo sa aking likod; kanilang pinahaba ang kanilang bungkal.
4 Herren er rettferdig, han hev hogge av reipi til dei ugudlege.
Ang Panginoon ay matuwid: kaniyang pinutol ang mga panali ng masama.
5 Dei skal skjemmast og vika attende alle som hatar Sion.
Mapahiya (sila) at magsitalikod, silang lahat na nangagtatanim ng loob sa Sion.
6 Dei skal verta som gras på taki, som visnar fyrr det fær veksa;
Sila'y maging parang damo sa mga bubungan, na natutuyo bago lumaki:
7 slåttaren fær ikkje handi full, og bundelbindaren ikkje eit fang.
Na hindi pinupuno ng manggagapas ang kaniyang kamay niyaon, ni siyang nagtatali man ng mga bigkis, ang kaniyang sinapupunan.
8 Og dei som gjeng framum, segjer ikkje: «Herrens velsigning vere yver dykk, me velsignar dykk i Herrens namn!»
Hindi man sinasabi ng nagsisipagdaan, ang pagpapala ng Panginoon, ay sumainyo nawa; binabasbasan namin kayo sa pangalan ng Panginoon.

< Salmenes 129 >