< Salmenes 129 >

1 Ein song til høgtidsferderne. Mykje hev dei trengt meg alt ifrå min ungdom - so segje Israel -
Pieśń stopni. Bardzo mnie uciskali od mojej młodości, niech powie teraz Izrael;
2 mykje hev dei trengt meg alt ifrå min ungdom; men dei hev ikkje fenge bugt med meg.
Bardzo mnie uciskali od mojej młodości, lecz mnie nie przemogli.
3 På min rygg hev pløgjarar pløgt, dei hev gjort sine forer lange.
Zorali mój grzbiet oracze i długie bruzdy porobili.
4 Herren er rettferdig, han hev hogge av reipi til dei ugudlege.
[Ale] PAN jest sprawiedliwy; poprzecinał powrozy niegodziwych.
5 Dei skal skjemmast og vika attende alle som hatar Sion.
Niech się zawstydzą i cofną wszyscy, którzy nienawidzą Syjonu.
6 Dei skal verta som gras på taki, som visnar fyrr det fær veksa;
Będą jak trawa na dachu, która usycha, zanim zakwitnie;
7 slåttaren fær ikkje handi full, og bundelbindaren ikkje eit fang.
Którą żniwiarz nie napełni swej garści ani swego naręcza ten, który wiąże snopy.
8 Og dei som gjeng framum, segjer ikkje: «Herrens velsigning vere yver dykk, me velsignar dykk i Herrens namn!»
I nie powiedzą przechodnie: Niech będzie z wami błogosławieństwo PANA [albo]: Błogosławimy wam w imię PANA.

< Salmenes 129 >