Salmenes 129

1 Ein song til høgtidsferderne. Mykje hev dei trengt meg alt ifrå min ungdom - so segje Israel -

canticum graduum saepe expugnaverunt me a iuventute mea dicat nunc Israhel

2 mykje hev dei trengt meg alt ifrå min ungdom; men dei hev ikkje fenge bugt med meg.

saepe expugnaverunt me a iuventute mea etenim non potuerunt mihi

3 På min rygg hev pløgjarar pløgt, dei hev gjort sine forer lange.

supra dorsum meum fabricabantur peccatores prolongaverunt iniquitatem suam

4 Herren er rettferdig, han hev hogge av reipi til dei ugudlege.

Dominus iustus concidet cervices peccatorum

5 Dei skal skjemmast og vika attende alle som hatar Sion.

confundantur et convertantur retrorsum omnes qui oderunt Sion

6 Dei skal verta som gras på taki, som visnar fyrr det fær veksa;

fiant sicut faenum tectorum quod priusquam evellatur exaruit

7 slåttaren fær ikkje handi full, og bundelbindaren ikkje eit fang.

de quo non implevit manum suam qui metit et sinum suum qui manipulos colligit

8 Og dei som gjeng framum, segjer ikkje: «Herrens velsigning vere yver dykk, me velsignar dykk i Herrens namn!»

et non dixerunt qui praeteribant benedictio Domini super vos benediximus vobis in nomine Domini