Salmenes 129

1 Ein song til høgtidsferderne. Mykje hev dei trengt meg alt ifrå min ungdom - so segje Israel -

Israel, srumun luman akkeok lun mwet lokoalok nu suwos Oe ke kowos fusr ah me.

2 mykje hev dei trengt meg alt ifrå min ungdom; men dei hev ikkje fenge bugt med meg.

“Oe ke nga fusr ah me nwe inge, Mwet lokoalok luk elos akkeokyeyu arulana upa, Tusruktu elos tiana kutangyula.

3 På min rygg hev pløgjarar pløgt, dei hev gjort sine forer lange.

Elos kanteya fintukuk arulana loal Oana ke elos pikin acn in orek ima lalos uh.

4 Herren er rettferdig, han hev hogge av reipi til dei ugudlege.

Tusruktu LEUM GOD, su arulana suwoswos, El aksukosokyeyula liki moul in kohs.”

5 Dei skal skjemmast og vika attende alle som hatar Sion.

Lela tuh elos nukewa su srunga Zion In kutangyukla ac lillilyak.

6 Dei skal verta som gras på taki, som visnar fyrr det fær veksa;

Lela tuh elos in oana mah su yoki oan fin mangon lohm uh, Su paola ac tia ku in kapak.

7 slåttaren fær ikkje handi full, og bundelbindaren ikkje eit fang.

Wangin mwet sifelosyak inpaolos, Ku losani ac usla.

8 Og dei som gjeng framum, segjer ikkje: «Herrens velsigning vere yver dykk, me velsignar dykk i Herrens namn!»

Wangin mwet su fahsr alukela acn se inge fah fahk, “Lela God Elan akinsewowoye kom! Kut akinsewowoye kom ke Inen LEUM GOD.”