Salmenes 129

1 Ein song til høgtidsferderne. Mykje hev dei trengt meg alt ifrå min ungdom - so segje Israel -

Hodočasnička pjesma. “Mnogo su me od mladosti tlačili” - neka rekne sad Izrael!

2 mykje hev dei trengt meg alt ifrå min ungdom; men dei hev ikkje fenge bugt med meg.

“Mnogo su me od mladosti tlačili, ali me ne svladaše.

3 På min rygg hev pløgjarar pløgt, dei hev gjort sine forer lange.

Po leđima su mojim orači orali, duge brazde povlačili.

4 Herren er rettferdig, han hev hogge av reipi til dei ugudlege.

Al' Jahve pravedni isiječe užeta zlikovcima!”

5 Dei skal skjemmast og vika attende alle som hatar Sion.

Nek' se postide i uzmaknu svi koji mrze Sion!

6 Dei skal verta som gras på taki, som visnar fyrr det fær veksa;

Nek' budu k'o trava na krovu što povene prije nego je počupaju.

7 slåttaren fær ikkje handi full, og bundelbindaren ikkje eit fang.

Žetelac njome ne napuni ruku ni naručje onaj koji veže snopove.

8 Og dei som gjeng framum, segjer ikkje: «Herrens velsigning vere yver dykk, me velsignar dykk i Herrens namn!»

A prolaznici nek' ne reknu: “Blagoslov Jahvin nad vama! Blagoslivljamo vas imenom Jahvinim!”